Την Δευτέρα τα ποστ οφείλουν -δεν ξέρω σε ποιόν- να σκάνε από αισιοδοξία. Σα να πρόκειται να βουτήξουν για να βγάλουν, με μιαν ανάσα μόνο, ολόκληρη βδομάδα.
Τώρα, το τι θα συναντήσουν είκοσι χιλιάδες λεύγες υπό την θάλασσα και με τι Μόμπυ Ντικ θα παλέψουν στον αφρό της θα παραμείνει εσαεί μυστήριο, ευτυχώς. Plain sailing δεν υπάρχει, πάρ’ το απόφαση. Αυτό που θα δουν, αυτό θα περιγράψουν. Αν δεν δεις, τι να γράψεις;
Η μόνη σκέψη που με βασανίζει είναι αν θα κρατήσουν σημειώσεις σαν Φλέτσερ Κρίστιαν ή σαν Γουίλιαμ Μπλάι και κάθε πόσο θ’ αλλάζουν ρόλους. Λογικό, ένα κομμάτι σου λαχταράει να επιστρέψει, το άλλο θέλει να χαθεί μακριά. Το αν οι λέξεις θα βγουν στην Ταϊτή ή στην Ιθάκη λίγο με νοιάζει. Από καιρό το ξέρω ότι τα περίεργα μυαλά κάνουν τα δικά τους. Χωρίς αυτά όχι στο δρόμο θα ‘βγαινες μα ούτε πανί θα έβλεπες ν΄ανοίγει.
a/man/called/... 
Μπαίνω με το δεξί και ετοιμάζομαι να χτυπήσω τη σαμπάνια στην πλώρη του υπο καθέλκυση σκάφους με το όνομα : a/man/called/kkmoiris.
Καλοτάξιδο καπετάνιε κι αέρας στα πανιά σου!
χτύπα ένα τζιντζερέιλ καλύτερα, δύσκολες εποχές για καμπανίτες, θενκ γιο
Την παροιμία ακριβός στα πίτουρα… την ξέρεις ε;
Μα είναι δυνατόν να διατηρείς ΚΑΙ λοφτ ΚΑΙ γκαρσονιέρα
και να τσιγκουνευόμαστε μια παλιοσαμπάνια;
(Μου χάλασες την τελετή!)
Ναι.
χαθήκατε, δεν κάνουν έτσι τα καλά λεπιδόπτερα
Εντάξει. Ας παινευτεί κι ο Τσαλαπετεινός μια φορά πως με πρόλαβε.
Καλορίζικη λοιπόν η ιστοσανίδ… ιστοσελίδα (καλό μεν, κλεμμένο δε).
Δύτη, νομίζω ότι τις μοιραστήκαμε δίκαια τις πρωτιές.
Εγώ εδώ κι εσύ στο μπαζ.
Κάτι σαν τελετάρχες ήμασταν σήμερα. 😉
ευχαριστώ Δύτα, όχι να το παινευτώ αλλά είτε ιστοσανίδα είτε ιστοσελίδα διαφορά δεν βλέπω, αν είναι να γράψω θα γράψω ακόμη και πάνω σε βρεμμένη
μεγιές! μετά τον πολ, εσείς, ε τότε ζήλεψα, κι εγώ. κι εγώ το βαρέθηκα.
kisses
κι εγώ.κιόλας.αύριο θα φτιάξω ένα στο blogger.com
Καλά να ‘μαστε, να αρμενίζουμε. Δε βαριέστε…
(Βρε, τι συναντάει κανείς μεσοπέλαγα…)
συνήθως συναντάει σκουπίδια, κάθε λογής
Καλορίζικο!
Άλλωστε όπου και να βάλετε τις λέξεις σας όταν αποφασίζετε να τις βγάλετε από το κεφάλι σας και την ψυχή σας , την ίδια δύναμη πάντα θα έχουν.
🙂
μπα, κάποιες λέξεις ξεψύχησαν με το που ξεμύτισαν αφού δεν βρήκαν πρόθυμα αυτιά, ούτε πεινασμένα μάτια, μη το ψάχνετε…
Λάθος! Οι Δευτέρες είναι εξ ορισμού γκρινιάρες! εδώ, το λέει και η λέξη…
Με γειά, με γειά! 🙂
σωστός !
(το δέχομαι το “με γειά!”, μη ξεχάσετε να μου ευχηθείτε όταν μετακομίσω και στο LiveJournal..)
thanx ev’rybody, δεν πρόκειται περί μετακόμισης, μια γκαρσονιέρα είναι προς το παρόν, το yooblog παραμένει λοφτ -και ζωντανό- μέχρι να γονατίσω οικονομικά
Δεν κάνει τίποτα. Υποχρέωσίς μου…
Και προς τι οι απολογίες για την γκαρσονιέρα; Τέτοιες εποχές καλό είναι κανείς να προβλέπει. Μάστιγα έχουν καταντήσει οι ισχνές φάλαινες, ακόμα και στους πιο πλούσιους ωκεανούς.
φάλαινα σε γκαρσονιέρα….intriguing
Τι αισιόδοξο! Όταν σας πιάνει εκείνο το “να χαθεί μακριά” να έρχεστε εδώ και να διαβάζετε τι λένε οι λέξεις από πάνω. Και ελπίζω χωρίς να έχετε πείσει τον εαυτό σας ως τότε ότι αυτές έπρεπε να πνιγούν στα βάθη του ωκεανού πριν κάποιος τις διαβάσει. Γιατί τα περίεργα μυαλά κάνουν κάτι τέτοια και μετά μας λείπουν.
Καλορίζικο, ό,τι κι αν είναι!
χαίρομαι που είδατε την bright side of life…όταν ξεπροβάλλει και το πτερύγιο από την κορφή του κύματος πίσω μου, ολοκληρώνεται το show
(ευχαριστώ, όπως και να ΄χει)
Πιο ωραία εδώ καπετάνιε. Ευάερα, ευήλια. Ιστοσανιδάτα. Μεγειές.
ευχαριστώ Ναύαρχε, πάμε Ταιτή παρέα ; τι να κάνουμε επιστρέφοντας στην Αλβιόνα ;
Μπράβο σας, μπράβο σας. Εκτυφλωτικό, αμόλυντο λευκό με γαλάζιες πινελιές. Επιτέλους, στο δρόμο του θεού και του πατριωτισμού. Είμαι περήφανη για εσάς.
Ελενίτσα, καλού κακού ας προειδοποιήσει κάποιος το θεό και τον πατριωτισμό, μήπως και θελήσουν ν’αλλάξουν δρόμο
ΚΑΙ λοφτ , ΚΑΙ γκαρσονιέρα ;
Ο εφοριακός της γειτονιάς σας , σας εύχεται “και εις ανώτερα” και … τρίβει τα χέρια από ευχαρίστηση για την προαγωγή που θα πάρει με την περίπτωσή σας …
———————————–
Όπως και να έχει όμως , εγώ προσωπικά , σας εύχομαι , καλοτάξιδο .
Σας εύχομαι να είναι … γούρικο .
είναι γκαρσονιέρα μέσα σε λοφτ, τσάμπα η χαρά
ευχαριστώ για τις ευχές, ακόμη και “καλοβύθιστο” να μου λέγατε..