Σινεμά Αντισύλληψη

Το πρώτο μέρος με τις ταινίες ξεπούλησε, συνταγή δοκιμασμένη δεν την αλλάζεις.

Δέκα ταινίες με υπέροχα παιδάκια που σε κάνουν να πατήσεις pause κατουρημένος απ’ την τρομάρα, τρέχοντας να αγοράσεις προφυλακτικά. Δες και μάθε για να μη πάθεις.

Poltergeist – Αυτή η ταινία ήταν πολύ διδακτική. Και προφητική. Στα λέω γρήγορα : αν δεις το καμάρι σου να κάθεται με τις ώρες σαν το χάνο απέναντι από φωτεινή οθόνη μεγάλο κακό θα σε βρει. Στην καλύτερη περίπτωση θα το ρουφήξει η οθόνη και μεγάλες πόρτες θα διαβείς τρέχοντας από δωμάτιο σε δωμάτιο για να το βρεις, δεμένος με σκοινιά και αλυσίδες γιατί θα φυσάνε είκοσι μποφόρ μέσα στο τριάρι σου, τι Κατρίνα και αηδίες. Στην χειρότερη μακρύ δρόμο θα κάνεις, ψάχνοντας να βρεις Νοσοκομείο με τμήμα απεξάρτησης για να το χώσεις μέσα με τη βία, το φυτό. Σε κάθε περίπτωση πικρό καφέ θα πιείς. Φαρμάκι.

Μary Poppins – Ποιος γονιός που δεν είχε καρδιά μενίρ (σ.σ. πιο σκληρό από πέτρα) είδε αυτή την αγία γυναίκα και δεν πέθανε από ντροπή για την ανεπάρκειά του; Ως και η Αγια Τερέζα μοιάζει Μέρκελ μπροστά της. Χίλιες φορές καλύτερα να με έβαζαν να λέω απνευστί «Supercalifragilisticexpialidocious» μέχρι να βγω στη σύνταξη -αν δεν πέθαινα στο ενδιάμεσο από πνευμονικό οίδημα- παρά να έχω μέσα στο σπίτι αυτά τα δυο κωλοπαιδαράκια που ούτε κρεβάτι στρώνουν, ούτε πιάτα μαζεύουν απ’ το τραπέζι, ούτε βρακί θυμούνται ν΄αλλάξουν μέχρι να πετρώσει το σκατό επάνω τους. Αυτά δεν χρειαζόταν νταντά. Τον Αμίν Νταντά γύρευε ο κώλος τους.

E.T. – Χίλιες φορές να τα πεις τα σκασμένα «δεν απαντάτε στο κουδούνι της πόρτας όταν είστε μόνα στο σπίτι» , «δεν ανοίγετε ποτέ την πόρτα σε κανέναν άγνωστο», «δεν βάζετε κανέναν που δεν σκουπίζει καλά στην εξώπορτα τα πόδια του στο δωμάτιό σας» , το χαβά τους αυτά. Και σε τελική ανάλυση δηλαδή τι κακό έκαναν τα βλαμμένα ; Επειδή μπάσαν στο σπίτι ένα παιδάκι που ήταν λίγο διαφορετικό από τα άλλα και είχε μια μούρη σαν χελώνα μετά από εγκεφαλικό, ένα λαιμό σαν μπουρί , χέρια νούμερο 54 και φωσφόριζε η καρδιά του; σάμπως εξωγήινα δεν είναι και τα δικά μας ;

Finding Nemo – Tα «Omen» , «Orphan» και τα συναφή δήθεν κοψοχολίστικα είναι η Χάιντι μπρος σ’ αυτό το Έπος του Τρόμου. Αντί να τον αφήσει τον Μάρλιν να σαλιαρίζει με τη Ντόρυ σε καμιά σκοτεινή γωνιά στον ύφαλο, σηκώνεται το ξεψάρωτο κωλόψαρο και τραβάει στην Αστραλία και τρέχει κι ο μπαμπάς του ξοπίσω του περνώντας απ’ τη σκύλα και τη χάρυβδη και χαρχαρίες και τσούχτρες και μπόμπες βυθού και έχει και την Ντόρυ από πάνω να του τα σπάει μιλώντας φαλαινέζικα και μη τα πολυλογώ, 100 λεπτά ταινία για να ζήσουν στο τέλος αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα όσο σκεφτόμαστε πόσο τυχεροί είμαστε που δεν γεννηθήκαμε ψάρια κλόουν αλλά γίναμε στην πορεία μπαμπάδες. Ένα και το αυτό, με τέτοιες συνθήκες. Μια απορία μόνο : αν ο Μάρλιν ήταν χήρος, έχει καλώς. Αν όμως ο Νέμο είχε μαμά που δεν ίδρωσε το λέπι της χάνοντας το βλαστάρι της, τότε είναι πολύ μεγάλη μουλάρα. Και καργιόλα μαζί.

Rosemary’s Baby – Αν μόλις έχει γεννήσει η γυναίκα σου και στο κρεβατάκι αντί να κοιμάται μωρό κοιμάται ο Σατανάς αυτοπροσώπως (ή έστω ένα σατανάκι, μη το κάνουμε θέμα, μπορεί ο Μεγάλος να είχε δουλειά και να εξουσιοδότησε άλλον), μη μου σπας και τα νεύρα από πάνω ρωτώντας «ε και τι σχέση έχει αυτό με το ποστάκι σου;». Σατανάκι είπα ανόητε, όχι σαγανάκι.

Hide and Seek – Εντάξει, ο Ρόμπερτ ντε Νίρο είναι ο Κακός αλλά η σπαστικιά η κόρη του που όλη τη μέρα μιλάει με έναν Τσάρλι και τον ζωγραφίζει κιόλας και παίζει μαζί του χωρίς να μας τον συστήσει ποτέ και μας σπάει και τα νεύρα από πάνω με τα «I have a new friend και I have a new friend» είναι Πιο Κακιά. Σε τελική ανάλυση τρελός γίνεσαι, δεν γεννιέσαι. Εξ αιτίας τους.

The Exorcist – Τι γιατί; Αν έχεις κορίτσι που κατεβαίνει ανάσκελα σαν αράχνη τις σκάλες, γαμωσταυρίζει σαν την Κανέλλη, έχει δόντια σαν του Shane MacGowan, κατουράει όρθιο, κάνει ξαπλωμένη τραμπολίνο στο κρεβάτι, έχει ρουλεμάν στο σβέρκο, χρώμα σαν τον Κέρμιτ και τον Hulk μαζί  και μισεί το παπαδαριό, μην περιμένεις να την καλοπαντρέψεις κιόλας. Η Ανθούλα του Καραβάκου είναι Μόνικα Μπελούτσι μπροστά της.

The Sixth Sense – «I see dead people» και «I see dead people» και «I see dead people», κι ο άλλος ο παπάρας να τρέχει πίσω απ’ τον πιτσιρικά για να τους δει κι αυτός μπας και χάσει η βενετιά βελόνι, τους είδε τους αποθαμένους και χόρτασε και θα ‘θελα να ‘ξερα τι κατάλαβε στο τέλος που είδε μια τρύπα νααααααααα -με το συμπάθιο- από την κοιλιά ως την πλάτη του αλλά έτσι είναι μ’ αυτά τα τσογλάνια, ούτε να πεθάνεις με την ησυχία σου σ΄αφήνουν.

Taken – Έχεις βγει στην σύνταξη (σε πολιτισμένη χώρα που δεν βάζουν χέρι στις συντάξεις), είσαι δυο μέτρα άντρακλας, ο Θεός σε φώτισε και χώρισες νωρίς, έχεις ένα τσούρμο κολλητούς για να κάνετε σάχλες παρέα, ετοιμάζεις barbecue, κρυώνεις τις μπίρες, στρώνεις το κρεβάτι για την μάχη που έπεται και εκεί που αρχίζει να επιδρά το μπλε χαπάκι σε παίρνει η ηλίθια η κόρη σου τηλέφωνο για να σου πει ότι πήγε στο Παρίσι και την έχουν απαγάγει Αλβανοί σωματέμποροι για να την εκπαιδεύσουν ως γιουσουφάκι ή κάτι τέτοιο ελαφριά ντυμένο τέλος πάντων, αν ήσουν άτεκνος τώρα θα ρευόσουν τις μπίρες και θα λέρωνες το στεφάνι της λεκάνης κατουρώντας ελικοειδώς αντί να τρέχεις στη Μονμάρτρη να πλακώνεσαι στις μπούφλες με τους Κοσοβάρους αλλά μη δίνεις σημασία, αυτά ούτε στις ταινίες γίνονται.

Birth – Καλά, το ξέρουμε πως όλοι, κουτσοί, στραβοί, λεπροί, θέλουν να παντρευτούν την Κίντμαν αλλά όσο υπάρχουν δεκάχρονα σαν κι αυτό το βλαμμένο που ντε και καλά είναι η μετεμψύχωση του μακαρίτη του άντρα της και Κύριος οίδε τι kinky έχει βάλει στο βρωμερό κι αρρωστημένο μυαλό του, άσπρη μέρα δεν θα δούμε οπότε καλό είναι να βάλουμε φρένο στην παραγωγή δεκάχρονων όσο ακόμη υπάρχουν Νικόλ στον κόσμο αυτό. Tελεία.

24 thoughts on “Σινεμά Αντισύλληψη

  1. Ξέχασες τη Λάμψη: κονόμησες θεσούλα αργομισθία στο βουνό και μπλέκεις επειδή το μούλικο βλέπει οράματα και άλλα μούλικα στους διαδρόμους.

    1. κι όμως δεν την ξέχασα, είναι πρώτη πρώτη στη λίστα “Σινεμά Εργένης”, έχεις τα ζόρια σου, έχεις και τη φάτσα της Γουέντι απο πάνω

  2. Συγνώμη για να καταλάβω: άρχισε ο δεύτερος γύρος των ποστ;

    (Δύτη, με πρόλαβες πάλι στο μπαζ! Γι αυτό και για τα ενεπίγραφα βλήματα αρχαίων σφεντόνων της Κρήτης, κυριολεκτικά σκάω)

    1. τι εννοείς με το “δεύτερος γύρος” ; πότε άρχισε ο πρώτος και πότε τέλειωσε ; γιατί με αποπροσανατολίζεις από το βασικό μου στόχο να γίνω ο Αλέξης Δερμεντζόγλου του hilarious ; (θενκς gasireu)

  3. Ααααχ κύριε ΚΚΜοίρη μου… Πάει η Μάρλαινα, είχε φαγωθεί πολύ πριν το τσογλάνι της πάρει τους πέντε ωκεανούς για να τη σπάσει στο μπαμπά του.

    Στο μεταξύ, αν δεν με προλάβαινε ο δύτης, θα σας έλεγα “πανάθεμα τα κοριτσάκια στη Λάμψη”. Εφιάλτης…

    (Κατά τα άλλα, δεν έχω τι να σας πω. Ανάσα δεν παίρνω πια, πέτρα οι κοιλιακοί μου, ευχαριστώ γι’ αυτό όμως. Δεν είμαστε όλες Νικόλ, όπως καταλαβαίνετε.)

    1. Ρίσκι σας ανήκει η ηθική αυτουργία της συγκεκριμένης ανάρτησης
      (δεν μας αφορούν οι κοιλιακοί της Νικόλ, το υφάκι της ήταν η πρόκληση)

      1. Τώρα, εδώ που τα λέμε, έχει και η υποκριτική τέχνη τα όριά της. Πώς να παίξει και η ηθοποιός το ρόλο της, άμα πρέπει να κοιτάζει θολά και λάγνα ένα κουνημένο της πέμπτης δημοτικού;

  4. hilarious…
    εγώ θυμάμαι και το μαλακισμένο τη Ντακότα Φάνινγκ να γουρλώνει τις γουρλοματάρες της και σε άλλα ταινιάκια, σε αυτό με τον Τομ της άξιζε να τηνε καταπιούνε τα χταπόδια, το Trainspotting με το μωρό που τι περίμενε με μια οικογένεια ντάγκλα να το θυμούνται και να το ταϊζουνε κι από πάνω α και το ρουφιανάκι του Μιλού το Μάη, του Πιάνου το σκασμένο την Άννα, την Κάρρυ, την Ξορκισμένη, τι να πρωτοθυμηθεί κανείς… (μα τα μισούνε όλοι στο σινεματικό ίνταστρυ)

    1. gasireu, υποκλίνομαι, εσείς είστε χειρότερος κι απο μένα, σκεφτείτε το “Ηρώδης”, θα σας πήγαινε καλύτερα θαρρώ

  5. Α, και μια και είμαι ακόμα in the mood μόλις θυμήθηκα το σκασμένο στον “Τρίτο άνθρωπο” που τραβολογά τον μπαμπά του, και καλά ότι ο Τζόζεφ Κότεν είναι ο δολοφόνος. “Papa, papa…”

  6. Αχ ! … Πού είναι εκείνοι οι παλιοί καλοί καιροί , χωρίς ΤV , χωρίς DVD , χωρίς film downloading , και προπαντός χωρίς ODEON (γιατί δεν περίσσευε φράγκο) , … Τότε που μεγαλώναμε τα λατρεμμένα μας “ατυχήματα με το προφυλακτικό ή την διακεκομμένη συνουσία” , μόνο με παραμύθια της Βόρειας και Κεντρικής Ευρώπης , άκρως τρομαχτικά και διδακτικά , τύπου “Χάνσελ και Γκρέτελ” , όπου τους γινότανε συνείδηση και το εμπεδώνανε μέχρι το μεδούλι τους , ότι έτσι και δεν έχει ο μπαμπάς ή η μαμά φράγκο (ευρώπουλο) , πάνε και τα παρατάνε στην μέση του δάσους για να τα φάει κανένα θηρίο , μπας και γλυτώσουν από τα βάσανα του … Mνημονίου και της ζωής γενικά …
    Έτσι τώρα κι αυτά επειδή δεν είχαν ένα καλό παραμύθι για να περνάει η ώρα τους και να παραδειγματίζονται κιόλας το έρριξαν στην οικογενειακή τρομοκρατία … Εμείς φταίμε ! Έπρεπε να μείνουμε στις παλιές καλές παραδοσιακές μεθόδους για να έχουμε το πάνω χέρι …
    Αχ ! και πάλι αχ!

    1. εντάξει, είναι σαφές πως όλα τα παραμύθια κρύβουν μια ερωτική διάσταση μέσα τους και όντας αφελείς -ή “ρεαλιστές”- επιμένουμε να αγνοούμε την ορμονική διάσταση του πράγματος
      (χωρίς αχ ! )

  7. δεν καταλάβατε καλά Επίτιμε, το ζητούμενο είναι το show off, τι μούρη να πουλήσει κανείς ιδιωτικά ;

  8. Πουλήστε την εσείς, κι ας πέσει χάμω…
    (ή έστω στα χέρια μας… με το χάμω μοιάζουν κι αυτά)

  9. αυτον τον ‘διεστραμμενο’ σας εγκεφαλο που χωρεσε τον Νεμο σε αυτο το ποστ πολυ τον λατρευω!!!

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s