Η ώρα είναι έντεκα και δέκα, κανείς στο σπίτι εκτός από μένα, τον Ιan Curtis κι ένα κουνούπι που παίζει με την τύχη του. Ο μακαρίτης εμφανίστηκε από το ραδιοφωνικό υπερπέραν, κάποιος παραφρόνησε εκεί μέσα και μετά από DJ Krush -τίτλο δεν ξέρω, σαμπλάρει Μάιλς Ντέιβις όμως και το κάνει πιο καλά από όλα τα Verve remixed του γαλαξία μαζί- και Thievery Corporation, ξαμόλησε πίσω από το σβέρκο μου ένα she’s lost control και τίναξε το σύμπαν των ασύντακτων σκέψεών μου στον αέρα.
Υπερπέραν, γαλαξίας, σύμπαν….ίσως πρέπει να φύγω. Σύντομα. Πού δεν ξέρω, ούτε πότε. Βρίσκω συνέχεια αφορμές για να αναβάλω τη συζήτηση, ακόμη κι αν δεν βρω αφορμή φτιάχνω μια πρόχειρη, εντάξει, δεν χάθηκαν οι μέρες, όλο το καλοκαίρι μπροστά μας είναι, θα το συζητήσουμε αύριο, μεθαύριο, ούτε οι δρόμοι θα φύγουν απ’ τον τόπο τους, ούτε τα αεροδρόμια, ούτε οι θάλασσες, ούτε τα νοικιασμένα σεντόνια.
Οι πλατείες; αυτές θα φύγουν; μη με πληγώνεις τώρα που μπήκε ο Ιούλιος, δεν είμαι για πολλά, δεν είμαι για να σκέφτομαι, ένας απλός άνθρωπος είμαι, προχτές τρεις σειρές μπροστά μου καθόταν δυο από τα εκατονπενηνταπέντε «ναι», πίσω τους βρισκόμασταν άλλοι εκατονπενηνταπέντε στοιχισμένοι σε ωραίες εξάδες και κανείς μας δεν μίλησε, δεν φώναξε, δεν είπε «γαμιέστε ρε», ένα αιρμπάς γεμάτο καθωσπρέπει ηττημένους. Καινούριο μοντέλο. A-320 mute.
Σε ένα μήνυμα σήμερα διάβασα «σ’ αφήνω τώρα, πάω να βγάλω άμμο και φύκια απ’ το μαγιώ».
Να, σκέφτηκα. Να ένα μέρος που δεν μπορώ, δεν μπορούμε εγώ κι εσύ να πάμε πια. Μέσα σε ένα μαγιώ, να γίνουμε ένα με την άμμο, τα φύκια, το αλάτι, τον ιδρώτα, τις ιστορίες που έχει να διηγηθεί όταν βγαίνει, όταν φοριέται, όταν υποδέχεται αχόρταγα χέρια μέσα του. Δεν είναι άβατο αυτό το μικρό κομμάτι lycra, ίσα ίσα…το πιο φιλόξενο χωλ του κόσμου είναι. Ήταν. Δεν ξέρω. Με τους χρόνους είμαι μαλωμένος εδώ και καιρό.
Burning down the house. Γλυκόξινη εϊτίλα. Ο Βyrne άσπρισε, χειρότερα από μένα. Μου ρίχνει βέβαια οκτώ χρόνια. Και πέντε χιλιάδες τρίχες περισσότερες. Κουνούπι γαμιέσαι.
a/man/called/... 
Περί μαγιό, μαγιώ, μαγιόκ, κλπ, προλαβαν να εντρυφήσουν εδω: http://flytoistros.com/ (Παιχνίδι: Ιστρογονία)
Δυστυχώς, ανοίγει μόνο στα μέλη, αλλά μπορώ να δώσω μια μικρη ιδέα:
ΜαγιΟρκα:: Η γνωστή φάλαινα με μαγιό
Μαγιόξυλο:: Το ξύλο που πριονίζει ένας ημίγυμνος ξυλοκόπος
Μαγιά: πληθυντικός αριθμός της λέξης “μαγιό”
Μαγιόκ: Ο γυμνιστής
Συρμαγιά: Στοκ απο μαγιουδάκια
Κατόπιν όλων αυτών, αμφισβητώ την κατάληξη! 😉
φιλτάτη ροδιά, τα ωραία -ή έστω χορτασμένα απο ζωή-οπίσθια, μόνο σε μαγιώ μπορούν να μπουν, σε μαγιό όχι
Το κουνούπι θρηνώ, που ξεβράκωτο χωρίς μαγιό (για μαγιώ δεν το συζητάω, αποκλείεται), δεν φαίνεται να σώθηκε.
το άφησα να φύγει, για να διηγηθεί κι αυτό την ιστορία του
Μας τη διηγήθηκε, να ‘στε καλά!
(Καλού κακού πάντως, στείλτε του ένα μαγιουδάκι αν το νοιάζεστε, γιατί γλυκάθηκε και προσπαθεί να πει κι άλλη.) 🙂
αφήστε το να πει κι ας είναι και ξεβράκωτο
Πραγματικά δεν καταλαβαίνω. Νομίζω ότι εσείς τουλάχιστον (και όλοι που είναι σαν κι εσάς) θα μπορείτε πάντα να πηγαίνετε όπου θέλετε. Γιατί όλα στο μυαλό μας είναι. Και το δικό σας είναι γεμάτο με τόσα όμορφα….τι σας εμποδίζει να πάτε και στο “χωλ” και σε όλα τα άλλα δωμάτια του σπιτιού ακόμα και στον κήπο?
ο κηπουρός.ζηλεύει
Α….Ο ζηλιάρης κηπουρός. Μάλιστα 🙂 Ευτυχώς εγώ δεν έχω κήπο…
δεν πειράζει, το μέλλον είναι στα ρετιρέ
κάποιος να υπενθυμίσει στα κουνούπια το ωράριο παρακαλώ
γιατί αυτά τα ξεβράκωτα και με το φως της μέρας επιμένουνε
καλημέρες
αν δεν δουλέψεις υπερωρίες δεν υπάρχει σωτηρία σήμερα
Μα καλά τί αεροπορική εταιρεία είναι αυτή που ταξιδεύετε;Ούτε ένα γιαουρτάκι ούτε καν ένα επιδόρπιο προσφέρει;Τς τς τς!
economy και γιαούρτι ; σε ποια εποχή μείνατε; ούτε στη μπίζνες της Emirates τα κάνουν αυτά πλέον
Όλα τα λεφτά του κειμένου σας ήταν κρυμμένα μέσα στην τσέπη εκείνου του εμβόλιμου She’s lost control.
τα καλά τα ράβω στη φόδρα, κι ας είναι λίγα κέρματα μόνο. ευχαριστώ σας