Αν με πίστευες λιγάκι, θα σου ‘λεγα πως προτιμώ να βλέπω μια πίσσα σκοτάδι θάλασσα απέναντι ακούγοντας την Ορνέλα Βανόνι να τραγουδάει περπατώντας πάνω στα κύματα «senza fine». Ή να κάνω ντουέτο με τον Billy McKenzie στο «Μοοn on ice» με τα πόδια μας κρεμασμένα στη χαράδρα στο Mονοδέντρι. Ή να χαζεύω τα φώτα της πόλης από ψηλά να κάνουν παιδιάστικες κόντρες με το φως που πέφτει από πάνω και τους Μarconi Union στο cd του αυτοκίνητου. Ή να είμαι πάνω σε ένα καράβι, μόνος ανάμεσα σε άγνωστους, με το φεγγάρι να κάνει τα νερά αλουμινόχαρτο και να του τραγουδάω εντελώς μα εντελώς φάλτσα το «my ever changin’ moods». Aπό μέσα μου. Για να μη φοβηθεί η πανσέληνος και βάλει τα κλάματα που απ’ όλους τους γνωστικούς της γης βρέθηκε να την αγαπήσει ένα βλαμμένο…
(παλιό. όσο και η πανσέληνος)
a/man/called/... 
Παλιό… Εντάξει τώρα… Το πόση σχετικότητα χωράει στην παλαιότητα (και στην πανσέληνο) είναι ένα θέμα που καλύτερα να πιάσουμε με τη νέα σελήνη του Οκτωβρίου, κατά προτίμηση με ένα beaujolais δίπλα μας (καθένας στο δικό του τραπέζι).
παλιο ήταν, στην κατηγορία “φυγόπονα”. δεν είχα όρεξη να γράψω αλλά λυπήθηκα και ν’αφήσω το βλογ μόνο του σήμερα, μη σκιαχτεί
(beaujolais….τολμηρή σας βρίσκω…εγώ με τον γνωστό κ μη εξαιρετέο φίλο μου λέμε να τη βγάλουμε αύριο με πιτσίνια)
Για αύριο τα πιτσίνια είναι μια χαρά. Γι’ απόψε όμως μην ξεχάσετε ότι τιμητική έχουν τα δρακουλίνια.
Αυτό που πιστεύω εγώ είναι ότι είναι όμορφα αυτά τα καράβια: http://youtu.be/uc-eDaEZ4LU 🙂
Επίσης, πιστεύω πως στη σελήνη δεν αρέσουν οι γνωστικοί, γιαυτό και τους “σεληνιάζει”.
της αρέσουν δεν της αρέσουν μ’αυτούς θα πορευτεί. άλλους δεν έχουμε
Η φωτογραφία καταπληκτική. Το κείμενο εξίσου
το ομολογώ, έπεσα πάνω στη φωτογραφία και έψαξα να βρω το καταχωνιασμένο κείμενο
Είστε εντελώς βλαμμένο.
δενκακό
σεληνιασμένο θα έλεγα
αλλά και το φεγγάρι σαν να το είδα λίγο αποβλακωμένο χθες βράδυ
ούτε που το πείραξα, λόγω τιμής
απόψε θα είναι fool moon
(και πάω και στοίχημα)
“The werewolf comes out to play,
little riding hoods stay away,
He lurks the forests in the night,
until the full moon shines bright.” :
http://soundcloud.com/ohrandomrebecca/werewolf
μπου
Καλή Πανσέληνο κύριε ΚΚΜοίρη.
επίσης birdie, επίσης
χ.κ. , fools rush in…
(κερδίσατε)
(αμιγώς πειραματική μέθοδος)
soon I hope..
“Χώρια που απόψε
η νύχτα ήταν ασέληνη ,
μας θύμισαν κι από ψηλά
τα άστρα την σκλαβιά μας”
————————————
Το τετράστιχο , έχει για τίτλο “ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ Νο 2” , ημερομηνία : Ιούλιος 1974 , είναι δικής μου έμπνευσης και με τον όρο “σκλαβιά” , εννοούσα την … υποτέλεια μας στο “Δέον” … Ήμουν ερωτευμένη και μπερδεμένη εντελώς … Τώρα , μετά από 37 χρόνια , είμαι απλά … άρρωστη … και να που ξανακούω για ασέληνες νύχτες … Και δεν ξέρω , πότε ήταν καλύτερα .
————————————-
Συγγνώμη για το άσχετο του σχολίου , για την γκρίνια , και για την ελαφρά μου απομάκρυνση από το … πληκτρολόγιο .
εκείνο που με συγκίνησε πιο πολυ απ’ όλα -και συγχωρέστε μου την ασέβεια- ήταν “η απομάκρυνση απο το πληκτρολόγιο”. θέλω να πάθω μια severe accute τέτοια, η “ελαφρά” δεν μου αρκεί
Είμαι περίεργη να δω τί θα γράψετε για εκείνη του Αυγούστου που είναι και πιο σελέμπριτυ από όλες τις πανσελήνους.
ούτε λέξη. με τις πριμαντόνες είχα ένα θέμα, ανέκαθεν