Ο Δημήτρης, 54 εργαζόταν από το 1998 σαν αποθηκάριος σε μια εταιρεία διανομών έξω απ΄το Κιλκίς. Ο κύκλος εργασιών της εταιρείας μειώθηκε 42% την τελευταία τριετία. Ο μισθός του Δημήτρη 32%. Τον Μάιο του κοινοποιήθηκε η απόλυσή του, 100%.
Ο Θωμάς, 31 απόφοιτος Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου. Τα τελευταία πέντε καλοκαίρια ειδικεύτηκε σε κόψιμο φρούτων -και ετοιμασία καφέ για τους μη μόνιμους πελάτες, την ώρα που ο barista επισκεπτόταν το WC- σε επώνυμα μυκονιάτικα beach bars. Τους χειμώνες έκανε εναλλάξ ντελίβερυ pizza και πιτόγυρα. Πέρυσι τον Οκτώβριο έπεσε και έσπασε σε τρία σημεία το χέρι του. Έμπλεξε με ΕΣΥ, λάμες, βίδες και ορθοπεδικούς, ούτε σε μηχανάκι μπόρεσε να ανέβει όλο το χειμώνα, ούτε μαχαίρι να κρατήσει για τα πεπόνια και τα καρπούζια φέτος.
Η Δέσποινα, 44 εργάζεται από το 1995 σε μεγάλο σουπερμάρκετ στο Περιστέρι. Από τον Μάρτιο του 2012 δουλεύει τετράωρα, στο ίδιο σουπερμάρκετ. Ζει με την -συνταξιούχο του ΟΓΑ μητέρα της- στην Παλλήνη. Ψάχνει δεύτερη δουλειά αλλά η ελαστικότητα του ωραρίου της (και τα τετράωρα που πάντα ξεχειλώνουν) δεν της επιτρέπουν κανέναν προγραμματισμό. Στον ελεύθερο χρόνο της γράφει ποιήματα, με το ψευδώνυμο Νίτσα Μαρούδα.
Η Δέσποινα, ο Θωμάς και ο Δημήτρης δεν απελπίστηκαν. Ούτε κάθησαν στο φέισμπουκ να κλαίνε τη μοίρα τους και να καταριούνται 24/7/365 τον Σόιμπλε. Αντίθετα βρέθηκαν μέσα από τη σελίδα «Κάνε την κρίση Ευκαιρία», ανταλλάξαν τις εμπειρίες τους και με τις οικονομίες που είχαν (γιατί λίπος υπάρχει ακόμη, παρά τα περί του αντιθέτου θρυλούμενα) φτιάξαν μιαν εταιρεία -δεν μας αποκαλύψαν το αντικείμενό της, ώστε να μην αντιγραφεί η ιδέα από τους ανταγωνιστές- η οποία μόλις σε τέσσερις μήνες κατόρθωσε να εξάγει στην Γερμανία, στην Αυστρία, στο Λιχτενστάιν, το Σαν Μαρίνο και το γαλλόφωνο Βέλγιο. Σκέφτονται να δημιουργήσουν υποκατάστημα στο Ανατολικό Πεκίνο μόλις τελειώσουν με κάποια, ήσσονος σημασίας, γραφειοκρατικά και χρηματοοικονομικά προβλήματα με τις εδώ υπηρεσίες & υπουργεία. Επόμενος στόχος τους η εξαγορά του 51% όποιου φρι-πρες βρουν διαθέσιμο, για να περιγράψουν -και ενδεχομένως να εκδώσουν- το success story τους.
£¥$
Jesus Christ!Για ξανατσέκαρε την ημερομηνία λήξης των xanax.
εγώ ; 😛
http://s2.wp.com/wp-includes/images/smilies/icon_razz.gif?m=1129645325g
Μια στις τόσες , ένας μπάφος , δενεινκακό …
.
.
.
… ναι , εσύ …
εγώ ; 😛
αχ, και πέρασαν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα. Δεν είναι αλήθεια. Σωστά;
όλοι καλά περάσαμε, αμάν πχια γκρίνια
και οτι ελεγα να γραψω για το success story καλοαναθρεμενης κορης που με το πολυ μικρο κεφαλαιο των 100.000 ευρω εχει κανει ολα τα μεσα των φιλων της απο τη μυκονο να παραμιλανε για τις δημιουργιες της που πουλαει σε αποκλειστικα σε λουψουρι χοτελια.με προλαβες με τους συναισθηματισμους σου
μα τι να κάνω ο πονόψυχος; άμα διαβάζω ΟΓΑ χάνω τον ειρμό μου
και για να διαβάσουμε αυτό το καλοαναθρεμμένο σαξές στόρι, άντε για να παραμιλάμε όλοι μαζί
δεν μπορω.οι ομοιοτητες με προσωπο του πολυ κοντινου μου περιβαλλοντος ειναι πραγματικες και φοβαμαι τις μηνυσεις
σεβαστόν
δεν ανοίξαμε βλογς για να κλείνουμε σπίτια