Ξέρω έναν άνθρωπο που είχε χάρισμα με τις λέξεις. Τον κοιτούσαν με τις ώρες, σαν υπνωτισμένες, στα μάτια. Τεντώναν -όπως τα κορίτσια του Newton- το κορμί τους, σαν τον βλέπαν ν’ ανοίγει το word. Σκουντιόντουσαν για να φτάσουν δίπλα του, να του πουν «εδώ είμαι». Του κάναν όποια μα όποια χάρη τους ζήταγε. Ήταν πολλές που εξαφανιζόταν απ΄ την οθόνη πριν καν τους το ζητήσει, σαν καταλάβαιναν πως δεν ήταν αντάξιες αυτού που περίμενε. Ερχόταν στο μυαλό του όσο καθαρές ή βρώμικες εκείνος ήθελε. Ξαπλώναν μπροστά του -με σκέλια και στόματα ανοιχτά- δυο, τρείς, πενήντα ή εκατό μαζί, χωρίς να βαρυγκομήσουν, ποτέ. Και μετά τις έστελνε σε μας. Πεσκέσια πανάκριβα.
Να πω ότι ήταν οι πουτάνες του δεν τολμώ. Μα μυαλό και μάτια για άλλον -το βλέπαμε, το νιώθαμε- δεν είχαν.
Κάποια μέρα, χρόνια μετά, αποφάσισε πως δεν θα τις ξαναστείλει εκεί έξω, στους πέντε δρόμους. Διάλεξε μετρημένους στα δάχτυλα ανθρώπους, τις έντυσε με τα καλά τους -και γυμνές να τις έστελνε, εκείνοι θα τις καλοδεχόντουσαν, αφού ήταν δικές του λέξεις- και τις άφησε στην πόρτα τους. Και χωμένες μέσα στα μυαλά τους.
Αν δεν είσαι μέσα σ’ αυτούς μη ψάχνεις άδικα. Άλλες -κάθε ράτσας- θα βρεις να τριγυρίζουν, τις δικές του δεν.
Αυτή είναι η ιστορία ενός ανθρώπου που οι λέξεις τον ποθούσαν πολύ. Κι αυτός τις άφησε να φύγουν ώστε να μείνουν για πάντα κοντά του.
♫
a/man/called/... 
Δώστε spoiler.Μην αφήνετε το λαό με απορίες.
ξέρεις αφού. είπε να τις κρατήσουμε για μας
Tι ωραιος κοσμος ο κοσμος του! Καλημερα!
πού να μπαίνατε μέσα του κιόλας. σαν το χωλ του Κάφκα ήταν
Να, κάτι τέτοια σκέφτομαι και εγώ για εσάς και φτάνω να αναρωτιέμαι αν άδικα ψάχνω.
καμιά σχέση, καμιά
κι όμως. μεγάλη 🙂
krot, δεν είμαι από τους γκουρού του “σεμνύνομαι” αλλά όταν λέω καμία να με πιστεύετε 🙂
Μα δεν είπα ότι είστε εσείς, ακόμα και αν είστε.Μόνο ότι σκέφτομαι έτσι για εσάς. Προφανώς και δε φτάνω να κοιτάξω εκεί που κοιτάτε εσείς. Το θαυμασμό μου εξέφρασα, όπως κάνατε εσείς σε εκείνον για τον οποίο γράφετε.
(η αλήθεια είναι οτι δεν με είπατε και καμπούρη) 😀
Mα πόσο φρέσκια αυτή η ματιά. Απόλαυση! 🙂
η ματιά “του” ; δε λέτε τίποτε…:)
αν το βρω κερδιζω καμια προταση σερ?
γιατί όχι;
μαντευω στα τυφλα αλλα θα πω.. πολυβιος?
όχι. γι αυτόν έχω άλλα ράμματα