Ούτε σε τοίχους χρειάζεται να το δω βαμμένο, ούτε χαραγμένο αδέξια ή με περισσή φροντίδα σε πέτρες, ξύλα ή μάρμαρα, ούτε κολλημένο -γέννημα προβλέψιμων μυαλών- πάνω σε φτηνές λαμαρίνες.
Τόσες φορές τόσο κοντά να είμαι
Έξω από εισαγωγικά. Μπορεί να το γέννησε η καύλα του ποιητή αλλά δικό μας είναι. Αυτό μαζί το γράψαμε. Και το κατάλαβες με φαίνεται, κ’ έμεινες κάτι περισσότερον επίτηδες. Κι ας άναψε με την πρώτη το τσιγάρο
♫
a/man/called/... 
Είναι φορές που όχι μόνο να σχολιάσεις ένα ποστ, αλλά ούτε για να σηκώσεις τα μάτια και να διαβάσεις, νιώθεις ότι δε χωράς.
όλοι οι καλοί χωράνε
Εξαιρετικό αγαπητέ….
Θαυμάσιο….
Δεν έχω λόγια….
(Αλήθεια,επειδή είμαι λίγο αργός σ’αυτά, θα μπορούσατε να μου στείλετε το μαίηλ σας;)