Οι φίλοι, του είπα, είναι για να βοηθάνε. Ακόμη κι όταν έρχεται η ώρα να κάνουν κάτι που ευχόντουσαν ποτέ να μη χρειαστεί, αλλά γνωρίζαν πως αργά ή γρήγορα θα χτυπήσει την πόρτα.
Του ζήτησα έναν αριθμό. Για να ψάξω, να ρωτήσω, να μάθω, να του πω.
Μου είπε «θα σου στείλω mail αύριο το πρωί».
Ξημέρωσε. Στις 09:18 έστειλε. Δεκαεφτά λέξεις κι έναν αριθμό.
Οικοσκευή, από εδώ σε Radolfzell am Bodensee 78315, λοιπόν (Oι λέξεις είναι πουτάνες. Πάντα λίγες για τόσα πολλά)
=
a/man/called/... 
τις μισώ τις λέξεις πάντα διαλέγω τις λάθος αυτό που θέλω να πω
μην με απομονώσεις δεν θέλω κλειδιά αλλά μην με απομονώσεις
λυπάμαι αν σας στενοχωρήσω αλλά δεν είστε η μόνη που δεν μπορεί να διαλέξει σωστά
Τώρα μάθατε. Αν χρειαστεί, θα εξυπηρετήσετε και εμένα.
ποτέ δεν μαθαίνεις.-
Πουτάνες.Και αδιάφορες.Με επαγγελματισμό δικαστικού επιμελητή.
ούτε σκόνη έχω να προσθέσω σ’ αυτό που έγραψες
Χρυσόσκονη . λόγω Χριστουγέννων