Ξύπνησε με μια τεράστια λαχτάρα να γευθεί ανθρώπινη σάρκα.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
Την ώρα που κόντευε να ξημερώσει, έσβησε από πάνω του τα σημάδια, έκλεισε το φως και τράβηξε πάνω του χορτάτος τα παπλώματα.

……

 

(για το τι μεσολαβεί ανάμεσα στις επιθυμίες και στην πραγματικότητα, για τις γραμμές που δεν γράφτηκαν ποτέ, για όσα έγιναν ή δεν έγιναν ανάμεσα σ’ έναν πρόλογο κι έναν επίλογο, μόνον η ξένη σάρκα μπορεί να μιλήσει. Αν μπορεί).