Η Ιερά Σινδόνη είναι μια απάτη. Ένα λερωμένο φτηνόπανο από ίνες λιναριού με ξεραμένα αίματα, τεσσεράμιση τετραγωνικά παραδομένα στα μάτια του καθενός, τεσσεράμιση κιτρινιάρικα τετραγωνικά που δεν χωρέσαν σταγόνα αγάπης, λαχτάρας, πάθους, παράλυσης, επιθυμίας, πόθου πάνω τους παρά μόνο την ιστορία ενός θάνατου και μιας ανάστασης που κατασκεύασαν άνθρωποι για ανθρώπους.

Έχω ευλαβικά φυλαγμένη την αυθεντική Ιερά Σινδόνη, μακριά από αδιάκριτα και άπιστα μάτια. Είναι το προσευχητάρι, το προσκυνητάρι, το εξομολογητήριο, το καταφύγιο, το άγιο μύρο, το ιερό μου. Τις μέρες που λιγοψυχώ, την έχω κρυμμένη πάνω μου. Τις νύχτες που η πίστη μου δοκιμάζεται, γίνεται το μαξιλάρι μου. Η μια και αληθινή Ιερά Σινδόνη χωράει διπλωμένη μέσα στην παλάμη μου κι ας με καίει, όλοι μας για κάτι που θα μας κάψει προσευχόμασταν άλλωστε. Είναι το ακριβότερο πανί του κόσμου αφού έχει ρουφήξει ποτάμια αγάπης, λαχτάρας, πάθους, παράλυσης, επιθυμίας, πόθου που χύθηκαν πάνω του. Κι είμαι ο ναός Tης.