Της είπε «θέλω να το κάνουμε σε ένα ρημαγμένο φτηνιάρικο ξενοδοχείο, θα φέρω γω καθαρά σεντόνια».
Έφερε.
Tα ‘βγαλε στην κοιλιά της, γύρω απ’ τον αφαλό.
Mετά εκείνη έφυγε. Για πάντα. Χωρίς να χύσει.
Την αυθεντικότητα αυτού του σεντονιού, που ίχνος λεκέ δεν αξιώθηκε να δει πάνω του, δεν την αμφισβήτησε ποτέ κανείς.
♫
a/man/called/... 
Αν νομίζετε ότι αυτό είναι το κατάλληλο ανάγνωσμα, πρωινού Δευτέρας, για μια γυναίκα μόνη σαν την ανεμώνη, πλανάσθε πλάνην οικτράν.
ο κόσμος ανήκει στους πλανεμένους αγαπητότατη
Ευτυχώς που τα καλοκαίρια έχουμε και το ΚΚΜ να διαβάζουμε να δικαιολογείται κάπως και ο ιδρώτας του καύσωνα.
αυτή είναι η κατάρα του, να λειτουργεί σαν χαλασμένο κλιματιστικό
Μέχρι να καταλάβω τί έβγαλε βασανίστηκα.Το θυμήθηκα όμως.Άρα το έμενταλ είναι ηπίας μορφής-ακόμα.
αν αρχίσεις να τριβεις αλτζχάιμερ στα μακαρόνια, κοίταξέ το όμως
στ’ αρχίδια μας
ούτε αυτά τα αμφισβητεί κανείς
καλά, δε το ίδρωσαν καν το σεντόνι?
από πότε ο καθαρός ιδρώτας είναι λεκές; μύρο είναι
Μα δε μπορεί, κάτι θα έσταξε από ανάμεσα στα πόδια της.
αγνοώ. δεν ήμουν εκεί