Photo : χαρισμένη από Nora Watson

1

Σηκώθηκε αξημέρωτα και την άφησε κοιμισμένη στο κρεβάτι, ξεσκέπαστη, μόνο με ένα μαξιλάρι ανάμεσα στα πόδια. Kάθε νύχτα το μαξιλάρι αυτό σκαρφάλωνε ως το κεφάλι της που μετά ζούσε πλέον ανάμεσα σε δυο μαξιλάρια. Ξυπνούσε το πρωί απορώντας πώς ένα μαξιλάρι μπορεί από μόνο του να ταξιδεύει βόρεια. Αλλά αυτό είναι μέρος μιας άλλης ιστορίας που μπορεί να γραφτεί στο μέλλον, γιατί αν πιστέψουμε ότι δεν υπάρχει ιστορία που δεν έχει ειπωθεί και γραφτεί είμαστε πάρα πολύ γελασμένοι.

2

Το google drive λέει :

It’s 418 miles or 673 km from Phoenix to Albuquerque, which takes about 6 hours, 32 minutes to drive.

From Albuquerque to Oklahoma City is 544 miles or 875 kilometers, it’s a 08 hours 20 minutes drive.

Mέσα σ’ αυτές τις δεκαπέντε ώρες ξύπνησε, διάβασε το σημείωμα, μπήκε στο ντους, μισοστέγνωσε τα μαλλιά της, έφυγε για τη δουλειά, τηλεφώνησε χωρίς να πάρει απάντηση, τσίμπησε ανόρεχτα κάτι -όσο κάτι άλλο την έτρωγε- ήταν σούρουπο όταν επέστρεψε σπίτι, δεν είχε κουράγιο να ξαναμπεί κάτω απ΄ το καυτό νερό, έπεσε για ύπνο κοιτάζοντας το άδειο μαξιλάρι δίπλα και ψιθύρισε τρεις-τέσσερις-δέκα φορές το όνομά του.

Αυτός που οδηγούσε επί 962 μίλια υπέθεσε ότι εκείνη τα έκανε όλα αυτά. Ποτέ δεν έμαθα και την δική της πλευρά της ιστορίας, σε όσα τραγουδάκια κι αν έψαξα.

Σήμερα μάλλον θα έπαιρνε την πτήση που φεύγει λίγο πριν χαράξει. Aυτός. Εκείνη ίσως ακόμη κοιμόταν την ώρα που θα ακουγόταν το ‘cabin crew please be seated for landing’. Μετά, βέβαια, δεν θα υπήρχε τραγούδι*.

3

Όταν ο Εno ηχογραφούσε το Music for Airports δεν είχα κλείσει τα δεκαοκτώ. Μαγεύτηκα από τον τίτλο. Σύντομα πρόλαβα να μάθω ότι τα αεροδρόμια δεν έχουν μουσικές. Εδώ και καιρό είμαι βέβαιος ότι μόνον αφίξεις και αναχωρήσεις έχουν. Κι όταν δεν είσαι εσύ αυτός που πετάς, δεν διαλέγεις πλευρά. Δεν θα είσαι τυχερός να περιμένεις μια ζωή στις αφίξεις. Δεν μπορείς να ‘χεις μόνον το ένα. Και το αντίστροφο ξέρω. Να είσαι αυτός που πετάς. Πάλι σε departures θα καταλήξεις. Έτσι είναι φτιαγμένα τα αεροδρόμια, εκνευριστικά μονοδιάστατα από γεννησιμιού τους. Δεν γεννήθηκε ακόμη ο άνθρωπος που θα τα βάλει μαζί τους και θα βγει αλώβητος.

4

Όλη η μουσική ζει ανάμεσα στο Arrivals και το Departures. Aν είσαι τυχερός, το μαθαίνεις κι αυτό. Οι ωραιότερες αγκαλιές του κόσμου, που διαρκούν θαρρείς χιλιάδες χρόνια, ζουν έξω από τις Αφίξεις. Τριγύρω απ’ τις Αναχωρήσεις οι αγκαλιές είναι σακατεμένες, ψυχορραγούν. Σε δευτερόλεπτα ξεψυχάνε. Δεν μας τα είπε αυτά ο Eno, τι να χωρέσει άλλωστε σε ένα δισκάκι.

5

*Κι όμως υπήρχε τραγούδι, θυμήθηκα ένα που πήγαινε «I’m leaving on a jet plane». Μετά δεν έχει άλλα στιχάκια. Έχει, αλλά πετάνε από το Terminal 1. Ελπίζοντας ότι κάποιος θα τα περιμένει πίσω απ’ το γυαλί. Ή έστω έξω, διπλοπαρκαρισμένος.