Αυτό που θα πω στο τέλος είναι χλιαρή παραίνεση σε μένα, δεν αφορά τρίτους. Να μη προσβληθείς. Ας μη μυγιαστείς. Όσοι θέλουν όμως ας μυγιαστούν, οι μύγες είναι φτηνές τον Ιούλιο, τον άλλο μήνα που θα είναι υπέρβαρες θα ακριβύνουν. Είναι και λυσσασμένες φέτος. Μια ρίχνεις κάτω με τη σκοτώστρα, δέκα έρχονται για να πάρουν εκδίκηση. Πας να φας μια μπουκιά γεμιστά και το μυγαριό που σε κοιτάζει προκλητικά απ’ το πιάτο είναι περισσότερο κι απ’ το ρύζι. Πιπέρια και ντομάτες γεμιστά με μύγες δε λέει, ούτε στο Σουδάν την καταδέχονται τέτοια γκουρμεδιά. Πας να πιεις την τελευταία γουλιά της μπίρας και τη βλέπεις να μπανιαρίζεται μέσα όπως η Κλεοπάτρα, περιμένοντας -καυλωμένη και σίγουρη για τις ορμόνες της- τον Αντώνιο. Μερικές είναι καμικάζι, καπνίζεις και κόβουν βόλτες πάνω στο τσιγάρο, φτάνουν ως την κάφτρα και ξανά πίσω, στην άκρη απ’ τα χείλια σου. Νικοτίνη με μυγοχέσματα μαζί. Φτηνό drug αλλά τέτοιες εποχές όλα τα ρουφάς. Δεν ξέρω πώς ξεχωρίζεις μια αρσενική μύγα από μια θηλυκιά αν δεν τις αιχμαλωτίσεις αλλά μ’ αυτές το πρότζεκτ είναι take no prisoners. Πεθαίνουν άφυλες. Καλή μύγα είναι μόνο η πεθαμένη μύγα.
Μου έλεγα λοιπόν ότι από μια ηλικία και μετά -ίσως και πριν, απλά αν δεν χρωστάς παλιούς λογαριασμούς δεν μπορείς να ξεπληρώσεις γραμμάτια στον καιρό τους- το να κάνω μεταπτυχιακό στα fb , στα τουίτερ και τα βλογς είναι σα να κυνηγάω μύγες. Μια να σκοτώσεις, εκατό θα γεννηθούν. Aν χάσεις το μέτρο θα σε καταπιούν ζωντανό τα σοσιαλμίντια κι ας ορκίζεσαι οτι δεκάρα δε δίνεις γι αυτά. Ο φίλος μου ο Καρτέσιος (ξανα)είχε δίκιο : μακριά και αγαπημένοι. Ούτε καν το αγαπημένοι είναι ζητούμενο. Το μακριά είναι. Αυτό το παιδί έπρεπε να είναι ο πνευματικός μου, αν δεν φοβόμουν -για λογαριασμό του- ότι στο τέλος θα κατέληγα η μύγα του.
Ο τίτλος είναι περίπου άσχετος με το θέμα. Ευκαιρίας δοθείσης όμως, being fifty be wise. Not a flie. Εκτός κι αν θες να γίνεις ο Lord τους.-
* Tom Robinson, ήδη sixty
«Ανταρξάς ανταρξάς τσέτσε, ξού ξού, φύγετε φύγετε!»
Ετσι έδιωχνε ο Χορός τις Μύγες στο ομώνυμο θεατρικό έργο.
(σκεψου οτι θυμαμαι την ατάκα απο 10 χρονων παιδίσκη)
lie me to the moon..
(θα μεγαλώσουμε ποτέ στ’αλήθεια φίλτατε ΚΚΜ?)
χ.κ. , flie me to the moon, πανεξυπνότατο, φρανκίστατος φράνκι !
(όχι, ποτέ, θα είμαστε συνέχεια με μια σκοτώστρα στο χέρι)
(για την Κλεοπάτρα)
“her heart bruised like a peach
Is ripe like her body for a skillful lover”
(όλα καταπληκτικά εδώ μέσα, αλλά αυτές οι μπύρες..έχω φοβερή δυσανεξία)
rodia, με ταράξατε -με την καλή έννοια- τόσο πολύ που έκανα “like” στο ίδιο μου το ποστ. απόλυτα pathetic 🙂
πωπω! ξεχασα να κανω λάικ.. Λάικ δαγκωτό λοιπον! 🙂
(μια φορα ειχα μασησει στα σκοτεινα ενα ζωΰφιο -μυγα ή κουνούπι, αγνωστο- νομιζοντας πως ειναι ψιχουλάκι μπισκοτου)
τι γεύση είχε ; να έχετε πάντως υπόψη σας οτι βγαίνουν και μπισκότα με γεύση μύγας.μερικά τις έχουν και μέσα τους
Συγγνώμη, δεν ήμουν ακριβής: “δαγκώσει”, έπρεπε να γράψω.. Ισα που άκουσα το σπλιτς στα μπροστινά μου παιδικά δοντάκια, πετάχτηκα εμβρόντητη κι άναψα το φως για να δω τί ήταν τούτο που με βρήκε! 😆
(περιττό να πω ότι έκοψα μαχαίρι τη μπισκοτοφαγία)
“Lord of the flies”?
Μμμ, δελεαστικό… Αυτό θα γίνω όταν μεγαλώσω. Θα σηκώνω το χέρι μου και ένα αποφασισμένο μαύρο σμήνος θα ακολουθεί κάθε κυματισμό της κίνησής μου και θα λέω με στεντόρεια φωνή “εμπρός περήφανοι πολεμιστές μου… στον κκμοίρηηη…”
Εσείς θα είστε ο “Lord of the mosquitos”. Έχετε ήδη εμφανιστεί σε προηγούμενο επεισόδιο. (Δε λέω mosquitoes γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν παρέμβαση στο θέμα του ποστ και θα άλλαζε και το νόημα του σχολίου.) “War of the Lords” πάντως θα είναι ο γενικός τίτλος του έργου.
(Ιδέα είναι μόνο. Ο σκηνοθέτης δεν έχει βάλει ακόμα την πινελιά του.)
τα κουνούπια είναι ύπουλα. σε τέτοιο casting δεν μπαίνω.βρείτε σας παρακαλώ άλλη ιδέα, δεν με συγκινεί να παριστάνω τον κρίστοφερ λη σε μικρογραφία
Μα ελάτε τώρα… Μη γίνεστε εκβιαστής… Πού θα βρούμε άλλον εκπαιδευμένο Lord μες στο αποκορύφωμα Ιουλίου; Κάντε το για χάρη της τέχνης. 😀
να πάτε να φωνάξετε τον Μιχαήλ Μαρμαρινό. εγώ καλοκαιριάτικα δεν ντύνομαι έντομο
Το σκέφτηκα ξανά και αποφάσισα να αποσύρω την πρότασή μου. Έχετε δίκιο τελικά. Τι θα κάνω σε περίπτωση που, ντυμένος έντομο, πέσετε σε κανένα έντομο που θα είναι ντυμένο κκμοίρης. Δεν νομίζω ότι μπορώ να αναλάβω τέτοια ευθύνη.
σε φόρμα σας βρίσκω 🙂
ναι, μόνο τα φτερά μου λείπουν
χαχαχα
δηκτικότατα σχόλια!
στο τσακ να (μη) γίνουν επιδεικτικά και δεν με ξεπλένει μετά ούτε ελβετική τράπεζα
ΚΚΜ και Ρισκι δεν είναι αναγκη να βάλετε τις στολές των στρατιωτών σας για τις ανάγκες του έργου. Ως Lords μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τα καθημέρινά σας ρούχα. Των άβαταρ σας εννοώ…
Λέω να γίνει μιούζικαλ αλλά πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να προσθέσουμε και las cucarachas, ως τρίτο πόλο στο δραματουργικό πόνημα.
Τσαλ, αντιπαθώ τα μιούζικαλς. Το έπαθα όταν κάθησα να δω ανύποπτος τις Ομπρέλες του Χερβούργου και βγήκα μουσκίδι.
Εγώ δεν βγάζω άχνα όταν διδάσκει ο σκηνοθέτης.
(αλλά πόσο σιχαμερή μπορεί να γίνει κι αυτή η τέχνη καμιά φορά…)
Μα τότε μια που ήσουν ήδη μουσκίδι έπρεπε να χορέψεις στη βροχή και μετά να πεις Kiss me Kate.
(χωρίς λόγια)
las cucarachas las cucarachas
ya no pueden caminar
porque no tienen porque les falta
aerogases que fumar
(άλλα αρθρόποδα έχουμε διαθέσιμα;)
@ χ.κ.
Διατίθενται (και ντιλίβερυ στο σπίτι σας) σε κα-τα-πλη-κτι-κες τιμές και με χαμηλό ΦΠΑ (ακόμη) , τσιμπούρια, ακάρεα , ταραντούλες , σκορπιοί , σφήκες , βρωμομπάμπουροι , αλογόμυγες , μύγες τσε-τσε , και αιγυπτιακοί χρυσοκάνθαροι (οι τελευταίοι , με υψηλό ΦΠΑ … μην το παραχέ… με κιόλας) …
Πληροφορίες στο … γνωστό e-mail .
Silia, αυτό δεν είναι e-mail πια, είναι το natural history museum..
(σας είπα πόσο χαίρομαι που σας γνώρισα;στην επόμενη ζωή να συνεννοηθούμε ως τι θα ξανάρθουμε, μην την πατήσουμε πάλι)
χ.κ. το ξέρω είμαι υπερβολικός, αλλά μήπως μπορούμε να αντικαταστήσουμε το fumar με το inhalar ή καλύτερα με το respirar;
Tsal carino, δεν είστε υπερβολικός. απλά είναι άλλο το συμφραζόμενο-διοτί οι κουκαράτσες δεν εισπνέουν παθητικά΄ με κάτι τέτοια την καταβρίσκουνε
(ό,τι δεν σε σκοτώνει..κλπ)
silia, έχω μια υποψία ότι σύντομα θα δούμε εδώ ένα πολιτικό και συγχρόνως βαθιά υπαρξιακό κείμενο με τίτλο: Ο μπάμπουρας. 😉
@ Τσαλαπετεινός
Πολυαγαπημένο μου πτηνό , ένα έχω να σας πω :
Your middle name , is “perception” .
Έποπα, χ.κ. , silia – ευτυχώς που δεν ψέκασα φεύγοντας
γκουχ-γκουχ (συγνώμη το παρακάναμε..)
καλημερούδια 🙂
χ.κ. , δεν θα ‘λεγα οτι υπήρξατε και αρσακειάδες αλλά αυτές είναι βαρετές.καλό σκ
@ kkmoiris
Στην διαφημιστική μου αγγελία , ξέχασα να αναφέρω και τις … πεταλούδες της νύχτας … Το θυμήθηκα τώρα μ’ αυτό το περι … βαρετών αρσακειάδων που είπατε .
.
Με την ευκαιρία , μια που το έφερε ο λόγος δηλαδή , σας προτείνω για την παραλία ή το κατσάβραχο όπου θα κολυμπήσετε φέτος το πραγματικά προτότυπο και ευκολοδιάβαστο “Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΤΩΝ ΕΝΤΟΜΩΝ” του ευφάνταστου πατριώτη μου Βικτόρ Πελεβίν .
Καλά μπάνια .
silia, αφού το ξέρετε οτι στην ίδια ακτογραμμή κολυμπάμε κάθε καλοκαίρι, πάρτε το βιβλίο μαζί σας και θα το ανταλλάξουμε με το “Moonwalking with Einstein”. μπόνους μια κρύα μπίρα. see u out there
αν είχα υπάρξει αρσακειάς, θα περιέγραφα μαθηματικά τον νοηματικό πυρήνα της αναρτήσεώς σας ως εξής:
στον κυβερνοχώρο υπάρχουμε ως μιγαδικοί αριθμοί, τουτέστιν πραγματικοί μεν, με την προσθήκη του φανταστικού στοιχείου i, δε.
(ψυχρό στην επιφάνεια, θερμότατον κατά βάθος)
(όλο λέω να κάνω την ψόφια, αλλά που..)
χκ , τι είδους αίνιγμα είναι αυτό το “ψυχρό στην επιφάνεια, θερμότατον κατά βάθος” ;
ήρθαν κι οι σφίγγες με τα αινίγματα
(τόσα έχει το θρεντ, σ’αυτό κολλήσατε;!)
@ kkmoiris
Προσέχετε φίλε μου kkmoiris … Κινδυνεύετε …
Σαν γνήσιος εκπρόσωπος του φύλου σας , έχετε εισέλθει σε νοητικό “ναρκοπέδιο” και κινδυνεύετε . Πιθανώς να μην το γνωρίζετε , γιατί οι … προειδοποιητικές πινακίδες , είναι (εκ του πονηρού) γραμμένες με … συμπαθητική μελάνη και τα ηχητικά alarms ρυθμισμένα (εκ του πονηρού πάντα) να εκπέμπουν σε συχνότητες κάτω των 16 Hertz …
Αλλάξτε κουβέντα (εκτός πια κι αν σας εξιτάρει το vivere pericolosamente) .
Δεν έχω να προσθέσω τίποτα ουσιαστικό αλλά, να, είπα σε τέτοιο ποστ κρίμα να λείπει ένα aerosol!
aerosol, η παρέμβασή σας ήταν πραγματικά καταλυτική. επαναπροσδιορίσθηκε η έννοια του Spreus Ex Machina 😀
LOL!
@Τσαλ
Αναρωτιέμαι,πώς νιώθεις να διακωμωδούν την τροφή σου;