ωχ

Εφτάμιση. Τους είδα σήμερα στη διαδρομή. Μπουφάν στους γυρτούς ώμους. Φύλλα πεσμένα στους δρόμους. Σκέφτομαι αν θα ανατρίχιαζα βλέποντας μπουφάν πεταμένα δεξιά κι αριστερά στα πλακόστρωτα και ανθρώπους να σκεπάζονται με φύλλα για να μη τους δαγκώνει η πρωινή ψύχρα. Βλακείες σκέφτομαι. Αλλά μπορώ να το κάνω και χειρότερο: μπουφάν να κρέμονται απ’ τα δέντρα, να κιτρινίζουν, να ξεθωριάζουν, να γίνονται κουρέλια και να πέφτουν ένα ένα, κάνοντας ένα ξέψυχο «ωχ», έναν σακατεμένο γδούπο, ερήμην αφεντικών.

Τα αφεντικά πούλησαν τα «ωχ» τους. Ο,τι μπόρεσαν πούλησαν. Όσο όσο. Δύσκολος χειμώνας μπροστά. Μουγκός. Φοβάμαι πως κανέναν δεν τρομάζουμε πιά, ντυμένοι ή γυμνοί.

 

 

 

19 thoughts on “ωχ

  1. Μα κανέναν.Σήμερα μια γάτα καθόταν στην αυλή και όταν κατευθύνθηκα προς το μέρος της φουριόζος,με κοίταξε βαριεστημένα και απέστρεψε το βλέμμα,χωρίς να κουνηθεί,μέχρι να προσπεράσω.Ακόμα και η φύση αρχίζει να μας θεωρεί περιττούς.

  2. δεν ξερω γιατι μου αρεσε τοσο η ιδεα της αντιστροφης,,δεν βρισκω λογικη χαχα

  3. Κάποτε τα μπουφάν πρέπει να γίνουν πανοπλίες …
    και τα “ωχ” να γίνουν “γκρρρρ” !!!
    Καλησπέρα …

  4. Είναι προφητικό για ένα “πάντα φθινόπωρο”; Ωχ που δε θα νοιαστούν τα αφεντικά να καταλάβουν. Ωχ να μη μείνουμε γυμνοί, άδειοι και έρημοι ταυτόχρονα..

  5. μηπως ημουν μπουφαν δεν ξερω,ή ακομα καλυτερα φυλλο φτηνοπωρου as u say

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s