Στις 6 Ιανουαρίου, στις 17:02 ακριβώς, άνοιξε το Word. Φουρφούρισε το μέσα του αντικρύζοντας το λευκό.
Το έκλεισε στις 7 Ιανουαρίου, όταν οι αριθμοί χαμηλά, στη δεξιά γωνιά της οθόνης, έδειχναν 10:39
Μέτρησε 3.854 λέξεις. Ενώ θα μπορούσε να είχε ξεμπερδέψει με δέκα. Ή με ένα τηλεφώνημα.
Ή -ακόμη καλύτερα- με πέντε νότες, ωραία βαλμένες στη σειρά. Από κείνες που μαλακώνουν ακόμη και γρανίτη, ίσως και κορούνδιο.
Αυτή ήταν, εν συντομία, η ιστορία ενός προβλέψιμου ανθρώπου. Που δεν πάτησε καν «save as» τελειών
a/man/called/... 
10:39; Δεν μπορεί.Κάποιο επεισόδιο έχασα.
(Ουφ!17:20.Ησύχασα.)
καλά, για προβλέψιμο μιλάμε και κοιτάς ακόμη ρολόι ;
Μέτρησε(;) 3.854 λέξεις. Μα την ξεδοντιασμένη ελπίδα, ίσως τελικά να μην είμαι ο μόνος που, αγνοώντας τι κρύβεται στο μενού Εργαλεία, επί σειρά ετών παρέδιδα τις εργασίες μου μετρώντας μία μία τις αυστηρά απαιτούμενες 2000 λέξεις.
δεν το πιστεύω. ανατρίχιασα και μόνο με τη σκέψη
βούρκωσα. έτσι απλά. είναι που έχει πάει 5 το πρωί. είναι που έχουν μαζευτεί πολλά. είναι που αυτό το σχόλιο μοιάζει με εξομολόγηση. είναι που κι αυτή δεν ξέρει αν μ’ αγαπάει. ακόμα. είναι πολλά… α στα διάλα…
πάντα πολλά είναι, άμα ήταν λίγα θα τα ξεπλέναμε με μπίρες
… Karma Police
I’ve given all I can…
cheers !