Ο τρόπος που ξεψυχάει ο Ιούλιος μου φαινόταν ανέκαθεν ανατριχιαστικός. Χτες, για παράδειγμα. Με τριανταέξη βαθμούς έξω, όπου κι αν έσταζε ο ιδρώτας, σε ρούχο, σε μάρμαρα, σε μπαλκόνια, σε ξαπλώστρες, στο στήθος της , σε χαρτί, στην πάνω πλευρά της παλάμης σου, τον άκουγες να εξατμίζεται σε δευτερόλεπτα, τον άκουγες, σαν ρόγχο. Όχι τελευταίο όμως, γιατί δεν τελειώνει εύκολα ο ιδρώτας. Ούτε κι ο Ιούλιος. Ώσπου να βγει η ψυχή του θέλει να πάρει και τη δική μας μαζί. Το σώμα δεν του φτάνει.
Είναι ωραίος ο Ιούλιος. Χρόνια έχουμε να πάμε κάπου μαζί εγώ κι αυτός αλλά την τελευταία φορά δεν την ξέχασα, έστω κι αν ξεθώριασε λιγάκι ακόμη. Σαν ρολερκόστερ είναι, ανεβαίνεις, ανεβαίνεις, ανεβαίνεις κρατώντας σφιχτά το χέρι του και ξέρεις πως όταν το στομάχι σου ανέβει στον οισοφάγο και το πάρεις στα χέρια για να το παρηγορήσεις και να του πεις να μη φοβάται, θα βουτάς με φόρα προς τον Αύγουστο. Όπισθεν δεν έχει.
Το πήρα απόφαση φέτος, ακόμη κι αν με γαμήσει ωραία ο Αύγουστος, θα του πω την αλήθεια. «Εγώ ψυχή και σώμα τα παράδωσα στον προηγούμενο, για σένα μόνο λεφτά περίσσεψαν, βολέψου μ΄ αυτά».
a/man/called/... 
Ποτέ δεν είχα εμπιστοσύνη σε ρωμαίους αυτοκράτορες-είτε Ιούλιους είτε Αύγουστους.Με εκνευρίζουν κυρίως ο διδακτισμός και τα σοφά ρητά τους.
εσείς έχετε αντοχές ακόμη, μη παραδειγματίζεστε απο μένα. όσο περνάνε τα χρόνια, τόσο πιο εύπιστος -εξ ανάγκης- γίνομαι. στο τέλος ούτε κολυμπηθρόξυλο θα ‘βρισκα να πιαστώ, όχι σχεδία…
να τον πάρετε να πάτε κάπου μαζί, όσο το σώμα δεν του φτάνει. Άλλαξαν κι αυτοί και δεν μπορεί κανείς πια να βασιστεί στις απαιτήσεις τους.
Καλή σας – εικοστηενάτη – μέρα
και τι τους φταίμε εμείς δλδ ; όπως λέει κι ο island “νυχάκι να μη περισσέψει για τον Νοέμβριο;”
Εγώ ψυχή και σώμα παρέδωσα στους χειμερινούς μήνες. Κομάτι κομάτι. Τώρα το Καλοκαίρι μόνο παίρνω και να με συμπαθάτε. Πρέπει να βρει κάτι και ο επόμενος Χειμώνας.
πάντα αλτρουιστής. κάποιοι θα το ΄λεγαν και μαζοχισμό.
Συμφωνώ μαζί σας. Να παραδίδετε ψυχή και σώμα όπου γουστάρετε κι ας παραπονιούνται οι επόμενοι. Στην τελική, ας κάνουν κι αυτοί κάτι…
σαν τι δηλαδή; να καθυστερήσουν τον ερχομό τους; καλή ιδέα..
Παραδίνομαι στον Ιούλιο, στον Αύγουστο, στο όμορφο ποστ κι όλο και κάτι περισσεύει. Χαιρετώ τον κειμενογράφο και τους ποιητικούς σχολιστές.
Όχι σχολιστές, σχολιαστές ντε 🙂
καλά, δεν τους είπατε και καμπούρηδες, έχουν γερά στομάχια όλοι
Είναι που ο Ιούλιος είναι η κορύφωση κι εσείς κορυφαίος και ταυτίζεστε 🙂 (αστειάκι έκανα καλέ, μη μου θυμώσετε..)
ναι, σωστός Λυδία Κονιόρδου
Απίστευτο το ότι σας περίσσεψαν λεφτά εν μέσω κ…αύσωνος (κ…ρίσης , νομίσατε ότι θα πω… )
Συγγνώμη για το ελαφρώς ηλίθιο του σχολίου , αλλά με το ποστ σας μου ανέβηκε το στομάχι όχι στον οισοφάγο , αλλά ακόμα χειρότερα …στα … δόντια .
Ωστόσο , μην τον απαξιείτε και τόσο τον Αύγουστο … Κάποιες φορές , τυχαίνει να αγαπήσουμε (ελαφρά) και τις “πόρνες” της ζωής μας .
δεν περίσσεψε μία, σε είδος θα πληρωθεί κι αυτός
still
29
still life
(πού να μην ήταν και παρασκευή σήμερα..)
μην ενοχλείστε, ένα τραγουδάκι πέρασα να αφήσω στον ιούλιο γιατί από σώμα και ψυχή δεν πάμε και πολύ καλά, από λεφτά δε ούτε για αστείο.
(ναϊς τόκινγκ του γιου σι γιου νεξτ τάιμ)
ακόμη και virus να μου αφήνατε εγώ θα χαιρόμουν που σας ξανάδα μετά απο τόσο καιρό..
slow motion…(θα είμαστε στην κορυφή του roller coaster μάλλον)
και μόλις μας ενημέρωσαν οτι έχουμε διακοπή ρεύματος
Κι εμάς , ότι έχουμε διακοπή νερού …
Και φυσικά , κάνω πλάκα , ότι … μας ειδοποίησαν
αυτό σημαίνει οτί δεν παίζουν φρένα μάλλον
(τα χέρια ψηλά 3,2,1..)
Έτσι είναι οι παλιοί έρωτες: αυτοί κατά κανόνα παίρνουν τις ψυχές και τα σώματα. Στους καινούριους πέφτει συνήθως η ευχερής αγγαρεία να ψωνίζουν.
αισιόδοξη είστε. μόνο από σβέρκο πλέον..
τόσοι ζιγκολό στην πιάτσα, όλοι τον Αύγουστο θέλουν να πληρώσουν να τους γαμήσει…φλέγομαι από περιέργεια…
να μην πω ‘και του χρόνου!’ -παίζει μια μερούλα (δυστυχώς με ‘ε’) ακόμα
στη σιγουράντζα προσκολημμένοι, όλοι
Καλό μήνα 😉
επίσης , επίσης
χ.κ. , η επιχείρηση με το ρολερκόστερ πτώχευσε. Μας είπαν να κατέβουμε μόνοι μας απο κει πάνω. Έλεος πια…