Στην Αϊτή η μετατροπή σε ζόμπι θεωρείται ως φόνος, αν και το θύμα παραμένει ζωντανό. Το άρθρο 246 του ποινικού κώδικα της Αϊτής δηλώνει:
Θα πρέπει επίσης να αξιολογηθεί ως απόπειρα για δολοφονία η διαδικασία που μπορεί να έχει γίνει εναντίον οποιουδήποτε ατόμου, με τη χρήση ουσιών που χωρίς να επιφέρουν στην πραγματικότητα τον θάνατο, προκαλούν ληθαργικό κόμμα λίγο ή περισσότερο παρατεταμένο. Εάν εν τω μεταξύ το άτομο θαφτεί, ο δράστης διώκεται με την κατηγορία της ανθρωποκτονίας.
Ο καθηγητής Roland Littlewood των τμημάτων Ανθρωπολογίας και Ψυχιατρικής του UCL και ο Chavennes Douyon, γιατρός στην πολυκλινική Medica της πρωτεύουσας της Αϊτής, εξέτασαν τις κλινικές περιπτώσεις που αφορούσαν τρεις ανθρώπους που αναφέρθηκε ότι είχαν μετατραπεί σε ζόμπι και δημοσίευσαν τα ευρήματά τους στο περιοδικό «The Lancet» το 1997. Παρακάτω περιγράφουν τη συμπεριφορά ενός από τους ανθρώπους που εξέτασαν:
Ο WD είναι ένας αδύνατος άντρας σε μία κατάσταση διαρκούς κατήφειας& περνά τον περισσότερο χρόνο καθισμένος ή ξαπλωμένος σε μία χαρακτηριστική θέση, τα κάτω άκρα του γερμένα προς τα αριστερά, τα άνω άκρα προς τα δεξιά, μιλάει μετά δυσκολίας και μονολεκτικά. Δεν μπορούσε να περιγράψει την ταφή και την υποδούλωσή του, αλλά δήλωσε ότι ένιωθε ασθενής. Μπορούσε να πεισθεί να περπατήσει με κανονική στάση και βήμα, σταθερά αλλά πολύ σιγά. Τα μάτια του περιεργαζόντουσαν τον χώρο με καθαρή πρόθεση, τα χέρια του κρεμόντουσαν δίπλα στο κορμί του και απέφευγε να κοιτάξει κάποιον στα μάτια.
Tραγουδάκι. Ας χορέψουμε. Βάλε τα κόκκινα παπούτσια σου και λικνίσου στο ρυθμό τους. Όπως κτυπάγαν παλαμάκια και το ντέφι στις αρκούδες….η εσπερία παρακολουθεί εκστατική το ματωμένο φολκλόρ και τους χαλκάδες, τα φραγκοδίφραγκα πέφτουν διστακτικά, οι αρκουδιάρηδες υποκλίνονται και χαιρετούν το κοινό τους, αύριο νέο πρόγραμμα.
Comment te dire frappe ?
a/man/called/... 
”Κι έτσι κάπου εδώ σταματώ,
γυρνω το χρόνο πίσω ωστε να ξαναγίνω παιδί μικρό,
Και μέχρι κάπου εκεί να σε βρώ,
σου εύχομαι ταξίδι καλό και σε αποχαιρετώ…”
μικρό ξανά όχι, στα χέρια της διαμαντοπούλου δεν πέφτω με τίποτε
Έλα Λουλού,έλεγε ο αρκουδιάρης στην αρκούδα. Δείξτους πώς βάζεις κραγιόν! Δείξτους πώς κάνεις την Αλίκη Βουγιουκλάκη… Χόρεψε Λουλού, λικνίσου… Χόρεψε να σε δουν!
(καλά που συγκρατούμαι και δεν βάζω τα κλάματα…)
μεσίστιες τις σημαίες των αποδιοπομπαίων είπε ο άθλιος, μεσίστιες….
Πού τη βρίσκετε την όρεξη….
μου υποσχέθηκαν να με αφήσουν να γλείψω ένα κοματάκι κηρήθρα του χρόνου
Επιτέλους, αν μη τι άλλο, τραβήξτε μια κόκκινη γραμμή…
Θα καταλάβουμε.
πού την θέλετε; και γιατί κόκκινη; crime scene είναι, καλύτερα κίτρινη
Μετά τη ΔΕΘ έχω πραγματικά κουραστεί, να τους βλέπω, να τους ακούω.. ο Ρέππας την Κυριακή στο δελτίο του Mega . μου έδωσε τη χαριστική βολή με τη δικαιολογία του νέου φόρου, οι αγανακτισμένοι κατέληξαν σε άμεση δημοκρατία, και ανάμεσα σε αυτή την απόσταση χαμένη εντελώς η πολιτική λογική, no comment σε όλα
δεν έχω λόγια κι εγώ So Far, μετά τη λογική αποδήμησαν κι αυτά
(μήπως το σωστό είναι “απεδήμησαν” και μου ρίξει καμιά έκτακτη εισφορά και ο συμμαθητής σας; )
Η αλήθεια είναι ότι και τα δύο είναι σωστά αν και προτιμώ αισθητικά το δεύτερο.
Όσον αφορά την έκτακτη εισφορά,το μόνο που μου απέμεινε είναι να περισώσω ψήγματα αξιοπρέπειας προσπαθώντας να μην είμαι τόσο του συρμού,τόσο προβλέψιμος.