Α μπα, μάταιος κόπος, από χτες το βράδυ δέκα λέξεις πάω να γράψω, έρχονται άλλες εκατό και τις σμπρώχνουν για να θρονιαστούν πρώτη σειρά, έτσι δουλειά δεν γίνεται, ποστ δεν βγαίνει, μη σώσει και βγει, να ψοφήσει κι αυτό και οι λέξεις και οι σκέψεις μου μαζί, να πάνε στο διάολο και να μείνουν εκεί, οικόσιτες, για πάντα.
Λυπάμαι τους καθωσπρέπει πολιτικούς αναλυτές. Από τη στιγμή που δεν βάζεις τη λέξη «γαμιέστε» στο πληκτρολόγιό σου, αυτό θα μένει νηστικό. Και θα σε εκδικηθεί σκληρά μια μέρα. Παρά φύση και κατά φύση. Εντελώς φυσιολογικά.
(εικόνα : Luke Chueh)
a/man/called/... 
Αν ήταν παράσταση, θα είχαμε φύγει στο δεκάλεπτο απαιτώντας “τα λεφτά μας πίσω”
χωρίς να πούμε “¨γαμιέστε όλοι σας” ; εγώ αυτό θα ήθελα να πω, τα λεφτά χάρισμά τους
δυστυχώς δεν είναι παράσταση. είναι παράταση… =(
παράκρουση
Ειμαι πολυ ηρεμος ανθρωπος. Αλλα αυτες τις μερες θαθελα ναμουνα 17χρονο με μια μολοτωφ στο χερι εξω απο τα γραφεια ολων των εκλεγμενων κομματων της βουλης. Οταν μια κατασταση γεννα τοσο πολυ θυμο – μετρημενα τα ψωμια της, κ πολυ ζορικα τα πραγματα για ολους μας.
είστε πολυ υπομονετικός άνθρωπος. αργήσατε
Σωστός και πάλι.
το μαύρο μας το χάλι αγαπητέ, το μαύρο μας το χάλι
Πού μπορώ να προσυπογράψω;
το κάνατε ήδη
Αναρωτιέμαι, υπάρχουν “καθώς πρέπει” πολτικοί αναλυτές;
Γιατί έχω την αίσθηση ότι το “γαμιέστε” (ooops, I did it again! μεγάλη γυναίκα είμαι όμως, δεν ζητώ συγγνώμη) στο πληκτρολόγιό τους έχει αντικατασταθεί από το “καλοπιάνουμε”, το “γλύφουμε εκεί που φτύναμε”, το “βολευόμαστε” το “φοβάμαι να τους μπω στο μάτι”;
ΚΙ εμείς, παγωμένοι θεατές, παγωμένοι όχι μόνο εξ αιτίας του καλοριφέρ που φοβόμαστε ν’ ανάψουμε ….
αναρωτιέστε ακόμη. μείζον προτέρημα.
Ωραίος πίνακας!
in Luke we trust
Ωραίο πληκτρολόγιο. 🙂
name it. αλλιώς αδύνατον να σας πιστέψω 😀