Απέναντι απ’ τη θάλασσα, μετρώντας ρουφηξιές απ’ τα τσιγάρα, γουλιές απ’ τις μπίρες, μπουκιές από ένα κουλούρι με λίγο κασέρι στα σωθικά του, τις μικρές γραμμές από τις ευρυαγγείες στην πλάτη της. Από παραδίπλα πού και πού ακούς αχνές μουσικές σε τρία τέταρτα, ελεκτροτάνγκο με φόντο ένα δισεκατομμύριο αποχρώσεις του Pantone 2995C, πάνω, κάτω, απέναντι, μέσα. Ρίχνεις μιαν αφηρημένη ματιά στο μαγιώ σου. Μετράς τις μπλε και άσπρες ρίγες πάνω του, ζαλίζεσαι, τα παρατάς. Μετά υπολογίζεις ως πού θα απλώσεις τα πόδια σου για να μη βγουν απ’ τη σκιά, σκέφτεσαι σε πατημασιές -νούμερο σαραντατρία μισό- την απόσταση που σε χωρίζει από το νερό, κάνεις μια γρήγορη άσκηση περίθλασης με το ενσωματωμένο σου λέιζερ για να ξέρεις πόσες απλωτές θα χρειαστούν μέχρι να βρεις τον ορίζοντα. Απελπίζεσαι. Αρχίζεις να μετράς κύματα. Στα ογδονταέξη σταματάς.
Το νούμερο ογδονταεφτά σου αναβοσβήνει τα φώτα, έτσι όπως πέφτει ο ήλιος πάνω του. Μετράς ένα, δυο, τρία, τέσσερα, εφτά, οκτώ, καίγεσαι, πας να το συναντήσεις σαν αδέξιος αναστενάρης. Ξεψυχάει μπρος στα πόδια σου, το χάνεις, άργησες. Σηκώνεις τα μάτια, τυφλώνεσαι, σε μισό λεπτό έρχεται το ογδονταοκτώ. Θα πάρεις αυτό, κι όπου σε βγάλει. Aφήνοντας τους αριθμούς -που δεν βγαίνουν πια- πίσω.
————-
στο πηγαινέλα, στο σιντί έπαιζε αυτό . κι ο αέρας το ίδιο έπαιζε
a/man/called/... 
Α γεια σου.Γιατί κουράστηκα.
κι εγώ
κι εγώ.
drawing by numbers
ζωγραφίσατε πάλι
καλημέρα 🙂
μου στέλνουν ανταποκρίσεις φίλοι μου που είναι δίπλα στη θάλασσα. αυτοί κρατάνε και το πινέλο και το πληκτρολόγιο
μέχρι να πεις ογδονταεν… σου ‘ρχομαι
πιάσε το ενενήντα να κάνουμε κόντρες με απόσταση ασφαλείας
Μέτρα μέτρα, όλο και κάτι θα βγει.
είναι μια συνιστώσα της αισιοδοξίας κι αυτή
Μην ελπίζετε στα κύματα αγαπητέ. Δεν θα σας πάνε μακριά. Όλο εφέ είναι και μεγάλα λόγια. Μην ελπίζετε γενικώς καλύτερα. Τότε ίσως ακόμα και το ότι τα κάναμε θάλασσα να φαίνεται ανθρώπινο.
υ.γ.: υπέροχηφωτο. Δική σας? Να ζηλέψω?
ποιός μίλησε για μακριά; στην επόμενη στάση θα κατέβαινα. δεν είναι η κλάση μου για μεγάλες συγκινήσεις
υ.γ. ζηλέψτε άφοβα όπως κι εγώ. wasn’t me