burn!

fuck-you-you-have-really-depressed-me

 

 

-Πάρε τηλέφωνο όταν φτάσεις

 

-Δεν γίνεται, δεν θα ‘μαι μόνη

 

-Έστω sms

 

-Μα δεν κατάλαβες ; δεν θα ‘μαι μόνη λέω, δεν είμαι πια μόνη, δεν ακούς το «πια»;

 

-Ακούω

 

-Πίστευα πως θα το ‘χεις καταλάβει τόσο καιρό

 

-Σωστά

 

-Δεν γινόταν αλλιώς

 

-Ναι

 

-Έχω χρόνια μπροστά μου, χρειαζόμουν μιαν αγκαλιά, μια φωνή στο σπίτι, ν΄ ακούω βήματα, κλειδί στην πόρτα

 

-Φυσικά

 

-Κι εγώ άνθρωπος είμαι, με σάρκα , με αδυναμίες, με ανάγκες, καύλες

 

-Έτσι

 

-Λυπάμαι αλλά ίσως να ‘ναι καλύτερα «έτσι»

 

-Ίσως

 

-Εννοώ πόσο καιρό ακόμη θα άντεχες να παιδεύεις το μυαλό σου μαζί μου;

 

-Πολύ

 

-Μη το κάνεις πιο δύσκολο, η σωστή απάντηση είναι «καθόλου»

 

-Λάθος

 

-Και νομίζεις πως απαντώντας μονολεκτικά θα με κάνεις να νιώσω ένοχη;

 

-Όχι

 

-Για σένα το κάνω, επειδή σε νοιάζομαι, κόντευες να καταρρεύσεις

 

-Καλά

 

-Τι θα πει «καλά» ;

 

-Aυτό

 

-Μη θυμώνεις, ξέρω πώς νιώθεις αλλά για σένα το κάνω

 

-Αρχίδια

 

-Για σένα το κάνω, για να αναπνεύσεις μακριά μου, για σένα

 

-Για μένα

 

-Είδες ; πήγες στις δυο λέξεις, ήδη νιώθεις καλύτερα, δεν νιώθεις;

 

-Tι λες ;

 

-Μπράβο, αυτό είναι, συνέχισε

 

-Είσαι καλά;

 

-Ναι ρε γαμώτο, το ‘ ξερα πως είσαι δυνατός και πως θα το ξεπεράσεις

 

-Δεν πας καλά

 

-Τρεις ! τρεις ! ναι , είμαι περήφανη για σένα, πάντα ήμουν

 

-Είσαι τρελή

 

-Όχι, μη μου το χαλάς τώρα πάνω που πήγαινες για ολόκληρη πρόταση

 

-Είσαι εντελώς τρελή

 

-Μπράβο αγόρι μου, μπράβο , συνέχισε έτσι

 

-Είσαι εντελώς τρελή γαμώ την πουτάνα μου γαμώ

 

-Το ‘ξερα ! το ΄ξερα πως μπορείς,  μπορείς να με ξεπεράσεις

 

-Εσύ ;

 

-Εγώ  τι ;

 

-Εσύ λέω

 

-Εγώ τι ρε μαλάκα;

 

-Εσύ μπορείς ;

 

-Είσαι πάρα πολύ κακός  μαλάκας, πάρα πολύ κακός, μα πάρα πολύ κακός, ναι ρε μαλάκα, μπορώ, μια χαρά μπορώ , θα δεις , μια χαρά

 

-Μπορείς ;

 

-Θα σε φοβηθώ νομίζεις; δεν υπάρχεις ρε, δεν υπάρχεις, δεν υπάρχω, έχω φύγει, μη με ψάξεις ρε μαλάκα

 

-Δεν

 

-Θα με ψάξεις ρε, δεν γίνεται να μη με ψάξεις

 

-Γίνεται

 

-Θα με ψάξεις, θα με ψάχνεις μέχρι ν’ ασπρίσουν τα κόκαλά σου

 

-Ούτε κόκαλο έμεινε. Ούτε χόνδρος. Δεν πρόκειται

 

-Θα με ψάξεις ρε μαλάκα, ακούς ; θα με ψάξεις , το ΄ξερα πως θα με ψάξεις αλλιώς δεν θα ΄φευγα, δεν γίνεται να μη ψάξεις να με βρεις σου λέω, δεν γίνεται

 

 

 

THE END

 

 

 

Διάρκεια: απροσδιόριστη, ακόμη. Μεσολαβούν σιωπές και urban sounds ανάμεσα στους διαλόγους, θα δείξει το τελικό μοντάζ (στόχος τα 5 λεπτά και τρία δευτερόλεπτα)

Kόστος: όσο μια DVD-R 30 λεπτών, ένα τάληρο ξέρω γω..

Σεναριο: Αρχαίο. Έως αρχέγονο. Θα ξαναδουλευτεί, με συνεχείς αυτοσχεδιασμούς

Μουσική: τίποτε, κανένας αναπτήρας και φύσημα καπνού ίσως

Συμμετοχές σε φεστιβάλ: Δράμα, μόνο (του 2016, 2017, εκεί τριγύρω)

Πρωταγωνιστές: τσούρμο, ουρές, ορδές

Σκηνοθέτης: έχω μέσον

 

—–

14 thoughts on “burn!

  1. Μην διανοηθείς:
    1ον) Να μου προτείνεις, να… πρωταγωνιστήσω… Με αγχώνουν αυτοί οι ρόλοι… Τα πάω καλύτερα με την κωμωδία.
    2ον) Να απαντήσεις με ένα “Δεν σκόπευα”, στο 1ον… Με πληγώνουν κάτι τέτοιες απαντήσεις.
    ———————————
    Σοβαρά τώρα:
    Καλή επιτυχία σε ό,τι επιδιώκεις.
    ———————————
    Κι ακόμα πιο… σοβαρά:
    Η ευχή μου, πιάσει δεν πιάσει, θα έχεις επιτυχία, σε ό,τι επιδιώξεις… Δεν σε φοβάμαι εγώ, σ’ αυτά.
    🙂

  2. Να μου προτείνεις να πρωταγωνιστήσω – Να με πρωτείνεις για πρωταγωνίστρια… (αν κατάλαβα δηλαδή, καλά την μονολεκτική απάντηση)

  3. …και please, φίλε μου, διορθώστε εκείνο το ορθογραφικό (πρωτείνεις), που βγάζει μάτια.

  4. Έχεις δίκιο, να μην τα πειράζεις αυτά τα όμορφα “ω”…
    Μου θύμισες, αυτό:

    ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

    Ταράτσες με ραγισμένες μαλτεζόπλακες .
    Ρουφώντας τη βροχή πλυσταριά χαμηλοτάβανα .
    Γούρνες με παλιές καπελιέρες και στοίβες περιοδικά.
    Μπρούντζινες βρύσες , λιωμένο σαπούνι της μπουγάδας .
    Σκάλες ξύλινες πλυμένες με ποτάσα και σκάλες
    σιδερένιες εξωτερικές σαν ορθά κοχύλια γυμνωμένα .
    Κι όπως τις ανεβαίναν τρέχοντας ,
    Η Θέκλα , η Θοδώρα , η Θεώνη
    Σε κάθε σκαλί φανέρωναν μια γωνιά της σάρκας τους .
    η Θέκλα , η Θοδώρα , η Θεώνη .
    Με τα κινούμενα θήτα της ιδρωμένης τους μασχάλης ,
    Τ’ ανάποδο δέλτα κάτω από τη φούστα
    και τα κυματιστά ωμέγα
    στεφανωμένα με το φιόγκο της ποδιάς .

    Τίτος Πατρίκιος , Αντικρυστοί καθρέφτες , εκδόσεις Στιγμή , 1988

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s