O κύριος Μπράουν αγάπησε πρώτη φορά, παράφορα, βασανιστικά σχεδόν, στα τριανταοκτώ του. Την λέγαν Layla. Roxanne. Peggy Sue. Gloria. Suzanne. Angie. Glendora. Eileen. Τις Παρασκευές τριγυρνάει στα bar, μέχρι την ώρα που θα ακουστεί το «last call» και διηγείται στον καθρέφτη ή στα μπουκάλια απέναντι (σκουπίζοντας με την ανάποδη της παλάμης του τον αφρό της Ο’hara’s) δυο-τρία στιχάκια απ’ την ιστορία της πρώτης και μοναδικής του αγάπης. Που την λέγαν Layla. Roxanne. Peggy Sue. Gloria. Suzanne. Angie. Glendora. Eileen.
—
η επανάληψις μήτηρ της μαθήσεως