Η ώρα ήταν εφτά. Μαξιλάρι, σεντόνι, ως και το μέσα μου είχαν γίνει μουσκίδια. Απ’ έξω ακουγόταν ένα πάρα πολύ θλιβερό «σ’ αγαπώ γιατί ‘σαι ωραία» παρέα με ένα λιγοθυμισμένο πνευστό, έβαζα στοίχημα ένα εκατομμύριο κλιματιστικά ότι η φωνή έβγαινε από ένα γυναικείο κεφάλι με τραγική χρωμοβαφή και ντύσιμο απ’ τους κινέζους. Σύρθηκα ως το μπαλκόνι για να δω, άλλωστε δεν μπορείς να κυλιέσαι με τις ώρες πάνω σε πλημμυρισμένο στρώμα. Τους είδα και τους δυο, αυτός τρία βήματα μπροστά, αυτή πίσω, περιμένοντας το μάνα απ’ τα μπαλκόνια, πάνω στην άσφαλτο που έλιωνε. Κέρδισα. Αλλά με γάμησαν οι κακές σκέψεις μετά.
Είναι ανακουφιστικό να μη γράφεις λέξη για όσα βλέπεις, για τα πεθαμένα καλοκαίρια κάποιων που κάνουν παρέλαση στο δρόμο από κάτω σου. Να μη βρίσκεις ούτε μισή λέξη, καλύτερο κι από δέκα εκατομμύρια κλιματιστικά κι ανεμιστήρες μαζί. ‘Ηρθε ο καιρός για λίγη πολύτιμη σιωπή λοιπόν..
* Chris Rea
a/man/called/... 
Έχουμε χρεοκοπήσει από λέξεις εδώ και καιρό. Νομίζω.
εγώ σίγουρα. ούτε selective, ούτε strategic, αλλά ολοκληρωτικά
Οκ, οκ, δεν είπα τίποτα. Άχνα δεν έβγαλα.
λίγη άχνη όμως;
Γιατί το λέτε αυτό; Μπορεί να έχω ένα μικρό περίσσευμα λέξεων ακόμα, αλλά “eat my dust”, σ’ εσάς τουλάχιστον, δεν θα ‘λεγα ποτέ. Λίγο απότομη μπορεί να είμαι καμιά φορά αβίαστα, αγενής όμως αποφεύγω να γίνομαι γιατί δεν μου βγαίνει φυσικά. 😀
Σε σας στέρεψαν, σε άλλους αρνούνται. Είναι περίεργο αυτό το καλοκαίρι , θα δείξει. Καλή σας μέρα
δύσκολα να τα βάλει κανείς μαζί του, παρατηρούμε κρυμμένοι…
Ένα έχω να πω: αν ήμουν κάπου εκεί κοντά θα σε μπουγέλωνα. Κι ας γέμιζε το πνευστό κάτω από το μπαλκόνι νερά.
πόσο καιρό έχεις να γελάσεις; με την ψυχή σου, φωναχτά εννοώ….
το σκεφτόμουν χτες για μενα, τους δικούς μου, τους φίλους μου..ξέχασα το γέλιο τους
Μη.
ω ναι. όλοι έχουν δικαίωμα στην ησυχία
χαχα
γέλασα …με κάτι παθήματα άλλων .
Δε ξέρω πότε θα το κάμω για τα καηθημερινά δικά μου. Κατάδικα μου, συγκατάδικοι.
και για απόδραση ούτε λόγος
Πωλούνται λέξεις σε πολύ προνομιακές τιμές. Με επιτόκια χαμηλότερα του ΔΝΤ. Πληροφορίαι εντός.
Προφανώς δεν θέλω να ακουμπήσω τα πεθαμένα Καλοκαίρια. Όχι δεν είμαι απάνθρωπος. Απλώς φοβισμένος ότι μπορεί να με ακουμπήσουν εκείνα
είστε σοφός κύριε
Ads by Google
Πολύ Μεγάλα Ρούχα
Βιοτεχνία Ανδρικού Ρουχισμού μεγάλα μεγέθη. Αποστολή σε όλη την Ελλάδα.
http://www.stefansxxl.gr
δεν είμαι εύσωμος κύριε, απλά το μέσα μου ξεχείλισε..
Καλή ξεκούραση.
αμήν
χ.κ. , με τα χάλια μας…
ω , μα πίσω απ’ το βαρύ πεπόνι κρύβεται ένα πονηρό γελάκι
άκρως μεταδοτικό
Είναι κανείς εδώ???…
Έπιασε φωτιά η αποθήκη του Σαμ και κινδυνεύει η Λόλα!!!!
Theorema, έχω την αίσθηση ότι μετά από τέτοια αποφασιστική έξοδο που έκανε ο εδώ νοικοκύρης, η μόνη πιθανότητα εμφάνισής του θα ήταν να έχει πιάσει φωτιά η Λόλα και να κινδυνεύει η αποθήκη του Σαμ.
no more Lolas anymore…