Θυμάσαι τον γραφικό σου χαρακτήρα;
Λίγα πράγματα. Ελάχιστα. Τον συναντάω όλο και πιο σπάνια σε τίποτε ποστ-ιτ πάνω στα ντουλάπια της κουζίνας, στο ψυγείο, στα πλαϊνά του απορροφητήρα. Να παίρνει λίγο χρώμα το σπίτι.
Τον νοσταλγείς;
Κάποιες στιγμές ναι. Είναι πολύ ασπρόμαυρο να της γράφεις «συγγνώμη», «πήρες γάλα;», «έδωσα εγώ χαρτζιλίκι στα παιδιά», «φεύγουμε στη θάλασσα το απόγευμα;» με Times New Roman ή με Bookman Old Style.
Γιατί δεν τα λες;
Αδύνατον. Δεν έχει save στις κουβέντες, ούτε επεξεργασία, ούτε ορθογραφικό και γραμματικό έλεγχο. Ούτε προεπισκόπηση. Μεγάλο ρίσκο, παράτολμο.
♫
Η τόλμη και η ανάληψη ρίσκου , είναι χαρακτηριστικά της νεότητας …
Μήπως (λέω “μήπως” ) , άρχισες λιγάκι να … γερνάς ?
—————————–
(μην μου κακιώνεις … λέμε που και που και καμιά σαχλαμάρα , για να περνάει η ώρα)
δεν θα ‘λεγα οτι ξεχειλίζει κι από αυτοαναφορικότητα
χώρια οτι στην ηλικία μου η υπερβολική προεπισκόπηση παύει πια να είναι αρετή
Τι διάολο πήγες και βρήκες πάλι;
Θα με φορτώσεις τύψεις που δεν γράφω;
Έχω διασώσει τα γράμματα από το στρατό.
Τόνοι γράμματα.
Σήμερα, παίρνουν το lap top μαζί τους;
Να θυμηθώ να ρωτήσω… τόβαλα στο κινητό να μου το θυμίσει. (πού να γράφεις, τώρα, ποστ -ιτ!)
ΥΓ: Μια χαρά είναι η ηλικία μας. Πώς θα μάθαιναν οι νεώτεροι, ότι κάποτε γράφαμε, με μελάνι και κονδυλοφόρο; …και χυνόταν το μελάνι στο θρανίο και τα ρούχα… και λερώναμε τα χέρια. Καλλιγραφία το λέγανε (κακογραφίες έφτιαχνα, από τότε).
(Ποιας γενιάς είμαστε;)
με ρήμαξες νυχτιάτικα..
Σε καταλαβαίνω. Προτιμώ να γράφω γιατί όταν μιλάω πάντα μετανιώνω. Ο τόνος της φωνής πρόδωσε μήπως το τι νιώθω; Ή η επιλογή των λέξεων; Τώρα τι θα νομίζει μ’αυτό που είπα; Τι την ήθελα κ την είπα τη μαλακία;
Ασε, καλύτερα να τα γράφω. Εκεί μπορώ και σβήνω τα λάθη, αποφεύγω τις ενοχές και αλλάζω το παρελθόν.
μπορείς να μιλήσεις σε Trebuchet ; εκεί σε θέλω
Άκου: Γράφω στο χέρι – και μετά, πρόσεξε με, τα φωτογραφίζω, για να μπορώ να βρω τι λέγανε χωρίς να τα κουβαλάω. Γραφικός χαρακτήρας και ψυχρή τεχνολογία μαζί. Ω, καιροί.
Υ.Γ.: Τα γράμματα απ’ τον στρατό; Τα ποιήματα; λες και τα έγραψε άλλος. Δεν μ’ αναγνωρίζω.
ασυζητητί άλλος
ρώτα και τον Μεφιστοφελή