Arial Very Narrow

post-it #1

 

 

Θυμάσαι τον γραφικό σου χαρακτήρα;

Λίγα πράγματα. Ελάχιστα. Τον συναντάω όλο και πιο σπάνια σε τίποτε ποστ-ιτ πάνω στα ντουλάπια της κουζίνας, στο ψυγείο, στα πλαϊνά του απορροφητήρα. Να παίρνει λίγο χρώμα το σπίτι.

Τον νοσταλγείς;

Κάποιες στιγμές ναι. Είναι πολύ ασπρόμαυρο να της γράφεις «συγγνώμη», «πήρες γάλα;», «έδωσα εγώ χαρτζιλίκι στα παιδιά», «φεύγουμε στη θάλασσα το απόγευμα;» με Times New Roman ή με Bookman Old Style.

Γιατί δεν τα λες;

Αδύνατον. Δεν έχει save στις κουβέντες, ούτε επεξεργασία, ούτε ορθογραφικό και γραμματικό έλεγχο. Ούτε προεπισκόπηση. Μεγάλο ρίσκο, παράτολμο.

8 thoughts on “Arial Very Narrow

  1. Η τόλμη και η ανάληψη ρίσκου , είναι χαρακτηριστικά της νεότητας …
    Μήπως (λέω “μήπως” ) , άρχισες λιγάκι να … γερνάς ?
    —————————–
    (μην μου κακιώνεις … λέμε που και που και καμιά σαχλαμάρα , για να περνάει η ώρα)

    1. δεν θα ‘λεγα οτι ξεχειλίζει κι από αυτοαναφορικότητα
      χώρια οτι στην ηλικία μου η υπερβολική προεπισκόπηση παύει πια να είναι αρετή

  2. Τι διάολο πήγες και βρήκες πάλι;
    Θα με φορτώσεις τύψεις που δεν γράφω;
    Έχω διασώσει τα γράμματα από το στρατό.
    Τόνοι γράμματα.
    Σήμερα, παίρνουν το lap top μαζί τους;
    Να θυμηθώ να ρωτήσω… τόβαλα στο κινητό να μου το θυμίσει. (πού να γράφεις, τώρα, ποστ -ιτ!)

    ΥΓ: Μια χαρά είναι η ηλικία μας. Πώς θα μάθαιναν οι νεώτεροι, ότι κάποτε γράφαμε, με μελάνι και κονδυλοφόρο; …και χυνόταν το μελάνι στο θρανίο και τα ρούχα… και λερώναμε τα χέρια. Καλλιγραφία το λέγανε (κακογραφίες έφτιαχνα, από τότε).
    (Ποιας γενιάς είμαστε;)

  3. Σε καταλαβαίνω. Προτιμώ να γράφω γιατί όταν μιλάω πάντα μετανιώνω. Ο τόνος της φωνής πρόδωσε μήπως το τι νιώθω; Ή η επιλογή των λέξεων; Τώρα τι θα νομίζει μ’αυτό που είπα; Τι την ήθελα κ την είπα τη μαλακία;

    Ασε, καλύτερα να τα γράφω. Εκεί μπορώ και σβήνω τα λάθη, αποφεύγω τις ενοχές και αλλάζω το παρελθόν.

  4. Άκου: Γράφω στο χέρι – και μετά, πρόσεξε με, τα φωτογραφίζω, για να μπορώ να βρω τι λέγανε χωρίς να τα κουβαλάω. Γραφικός χαρακτήρας και ψυχρή τεχνολογία μαζί. Ω, καιροί.

    Υ.Γ.: Τα γράμματα απ’ τον στρατό; Τα ποιήματα; λες και τα έγραψε άλλος. Δεν μ’ αναγνωρίζω.

Leave a Reply

Fill in your details below or click an icon to log in:

WordPress.com Logo

You are commenting using your WordPress.com account. Log Out /  Change )

Twitter picture

You are commenting using your Twitter account. Log Out /  Change )

Facebook photo

You are commenting using your Facebook account. Log Out /  Change )

Connecting to %s