Εκείνη νόμιζε ότι θα τον κράταγε κοντά της για να περνάνε μέσα σε μια ζωή-κάδρο χρωματιστές μέρες και νύχτες σαν τη ζωγραφιά του Gustave Courbet. Της γυμνής γυναίκας που σκύβει να φιλήσει ένα σκυλί-φλοκάτη την ώρα που αυτό ακουμπάει στο αριστερό της γόνατο. Για να μπορεί να τον απωθεί -τρυφερά, δεν ήταν δα καμιά άκαρδη- με την πατούσα της κάθε φορά που θα την έπνιγε το σκυλίσιο βλέμμα του ή θα έβρισκε άσχημη τη γεύση απ’ τη γλώσσα του. Γιατί οι γλώσσες και η υγρασία τους, από μια μέρα και μετά δεν τα βρίσκουν μεταξύ τους.
Εκείνος, πάλι, δέχτηκε να βάλει λουρί γιατί μια μέρα (νύχτα ήταν μάλλον) είδε στον ύπνο του πως ήταν ο Danny της (δεν είχε ποτέ ακούσει για τον Lux Interior, δυστυχώς) και πίστεψε πως θα ζούσε για πάντα εκεί, πλάι της ή ανάμεσα στα πόδια της (κυρίως ανάμεσα στα πόδια της), περιμένοντας ένα ψίχουλο, για να την προστατεύει από τα άλλα αγριόσκυλα. Με αντάλλαγμα αυτό το ψίχουλο, όποτε αποφάσιζε να του το δώσει. Ας ήταν κι ένα καρβέλι ολόκληρο, δεν έχει πια καμιά σημασία, η ιστορία παλιά είναι, πανάρχαια. Πιο παλιά κι απ’ τον πλανήτη.
Ετούτες οι αρρωστημένες διηγήσεις, που μόνο στη φαντασία των σεναριογράφων υπάρχουν, πάντα τελειώνουν άδοξα. Όταν εκείνη θα του πει :
If you can’t do what I’ve trained you to do, what fucking use are you? No fucking use is the answer. No fucking use at all.
(παίζεται και με αλλαγμένο φύλο, το σκυλί είναι μπαλαντέρ)
————–
εξ’αιτίας του Sraosha
a/man/called/... 
Ετσι ειναι.. οι γυναικες παντα τρεφουν αυταπατες. Φανταζονται ζωες με αγαπες κ λουλουδια. Και νομιζουν οτι θα μπορουν να απωθουν τα ασχημα.. ποσο γελασμενες ειναι.
και σκυλιά τρέφουν, όχι μόνο αυταπάτες. but it’s not about women, it’s about dogs
ωραία τα ψίχουλα, ειδικά όταν αναμιγνύονται οι γεύσεις, πότε συναντιούνται με το μέλι και πότε σου αφήνουν μια γλυκόπικρη γεύση κανέλας στο στόμα.
άμα βρεις στόμα
άμα βρεις ψίχουλα
Ω !… αυτή η παρένθεση στο τέλος – (παίζεται και με αλλαγμένο φύλο, το σκυλί είναι μπαλαντέρ) – έσωσε την … φιλία μας . Ήμουν έτοιμη να σας αποκαλέσω “φαλλοκράτη” (Το έχω κάνει και στο παρελθόν , αλλά όχι με την λέξη “φαλλοκράτης” … “μισογύνης” έλεγα , που είναι πιο light) , με όλες τις συνέπειες που πιστεύω ότι θα είχε αυτό στην φιλία μας .
——————————————————
Άσχετο :
Χθες , νωρίς το βραδάκι , ήρθα για δουλειές στην πόλη σας , και είπα να σας κάνω …surprise visit . Αλλά , έβρεχε του … τέλος πάντων , του ομοφυλόφυλου , είχε και μια … τέλος πάντων , μια συνουσιασμένη κίνηση , βρήκα και μια κλήση για παράνομη στάθμευση από … τέλος πάντων , από την αυτοϊκανοποιούμενη Τροχαία σας και με χαλασμένο κέφι , μπήκα ξανά στο όχημα και … πίσω στην … κατάθλιψη μου .
Άλλη φορά .
—————————————————
Και για να μην ξεχνιόμαστε :
Η ανάρτηση όπως πάντα , τέλεια .
κίτρινη κάρτα. κι ας είχε κατακλυσμό
δε μας παρατάτε κι εσείς κι ο πάνσοφος….ασιχτιρ
γουφ
Ο σκύλος ολοκλήρωσε το εντυπωσιακό του CV και το ταχυδρόμησε στην Blogs2Let, μια εταιρεία που ενοικίαζε νοητικά “αντικείμενα” για χρήση από bloggers. Δεν άργησε να έρθει και η πρώτη του δουλειά: ένα σετ εμπνευσμένων ανταπαντητικών post με υπέρτιτλο: “το σαβουάρ βιβρ στα χρόνια της χολέρας”.
γι αυτό υπάρχει και η τετρακυκλίνη
Καλημερα! Γνωρισα μεσω της Γλυκοπικρης το ιστολογιο σου. Πραγματικα, απο οσα διαβασα εδω, ειχε δικιο οτι ειναι πολυ αξιολογο! Θα τα λεμε ελπιζω!
η γλυκόπικρη σας σύστησε έναν ξινό ! να ‘στε καλά και οι δυο σας